Üçü beşi derken geçer yedisi
Kırkı atlatınca yıl gelir Ali
Ateş eken elim biçer kendisi
Közü dağıtınca kül gelir Ali

​Bende gökyüzüne şiirler yazıyordum
kuşlar ölmeden önce!

mezarı kayıp öyküler iyi bilir
gri değil, beyazdı bulutlar
ulu ozanlara ilham verirdi
göğün mavisi
hala dillerde türküydü
Karacaoğlan'ın, Elif'e sevisi

​ve ben sana şiirler yazıyorum
ülkücü şiirler
öz yurdumda gezinirken sahipsiz

sarhoşum.

​ve ben her gece
evimin en fakir odasında
adı sanı unutulmuş şairler ile buluşuyorum

saltanata aldırmayan
mazluma saldırmayan şairler
kırık dökük mısraları toparlıyoruz

​Türkmen kızı kilim dokur
Hilal değer nakışına
Gergefine aşkı okur
Yıldız düşer bakışına

Dinleyin ey ahali, Erdoğan benim adım
Halim bugün çok yaman kalmadı tuzum tadım
Evvelde "Hocam" derdim, dostluk değilmiş kadim
Taşıdığım odunla yandırıldım efendim
Vallahi ben masumum kandırıldım efendim

biz yedi kardeşiz aslında
harlı duraklarında göçebeliğimiz
son sözümüzü sen söyle şeydâ

takılır tuzuna aşına kardeşim
göğsüne zamanın
birdenbire kesilmiş aklına dünyanın
şiiryakan çiçeğidir gecede

​yüz kuşak ötesine daldı gözlerim
anadan üryan bir deryada buldum düşlerimi
yıkandıkça zamanın ardına göçtü
ölüme hasret şiirlerim
kalem kırdım kelimelere
urganda can verdi ağıt içre sözlerim

​Hu desin dervişler mürşit ağlasın
Nefes verir öze Pirim Sultanım
Aşığın deyişi yürek dağlasın
Mızrap vurur saza Pirim Sultanım