Ellerimi koyacak bir sandalyem bile yok
Ağır düştüm avluda belki de ondandır bu
Risaleler, pasajlar, enkazlar ortasında
Bir dans etmiştim güzün günah muhtemel buydu

Şimdi değilse de ileride anlayacağım
Babamdan aldıklarıyla
Cömertlik gösteriyor devlet
Dar gelirliler ev kurası için  

Farjad'ın hüzün kokan arşelerinde düşlüyorum geleceğin karanlık fecrini,
Siyah beyaz resimlerde buluyorum benliğimi 
oysaki çok renkli bir insanken.

oysa ben ülkemi ne çok öpmek istemiştim
gözlerinin beyazından

Eski töre bozulmuyor yarınlar kara,
Gönülü yoruyor bu derin yara,
Dünler zaten içli birer hara,
Kederli gönül hangi derde yana. 

Nüfusuna aldanmayın siz kardeşim
Yalnızım ben işte,
Koskoca metropolde,
Beyoğlu sapağında

Dilini ısırdın,sözleri yuttun,
Coşkun seller gibi çağlarken hem de…
"Biraz dinlen" diye beni uyuttun,
Kanayan yaramı bağlarken hem de…

Ayıplanmasın imtiyaza prim tanımayışımız
Yadırganmasın biz ilkokul sıralarında bıraktık sınıf ayrımını
''3-A'' ''5-C'' gibisinden...
Ve her nedense ısrarla büyümek istemezken
Bozuldu evciliklerimiz
Acılar nezaretinde zorla büyüttüler bizleri;
Büyüdü bir nesil, büyüdü sezgilerimiz.