Bugün, bir yerlerde öfkeyle sıkılıyor yumruklar
Kılıç kınından çıkıyor
Kinle bileniyor kelimeler soğuk törpülerde
İnsanlık, ağır ağır can çekişiyor
Usta manevralarla hızla uzaklaşıyor merhamet
Fark etmiyor ne yazsam ucu yanık kağıda,
En sonunda hepsi de dönüşüyor ağıda,
Yasta evladı vatan, hem solu hem sağı da,
Bozkurtlar diyorlar ki, yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
De get artık başımdan,
Sulu sepken kargın ettin sen beni,
Ne istedin ekmeğimden aşımdan,
Genç yaşımda argın ettin sen beni.
Ayrılık gerçeği düşünce usa
Hâlden anlamaz bir gergeftir yatak
Yalnızlık denilen kavram bir ayağı kırık masa
Yahut ağır bir hasta, yatalak
Henüz dizlerimde çocukluğumu sallıyorken
Dipsiz bir kuyuya
Son sürat inen taşın
Çaresizliğini takındım boynuma
Adam değil demiştin, koltuk işgal edene,
Zaten onu adamdan sayan olmaz Ozan'ım.
Davamdan dönmem dedin yol vererek gidene,
Ne yazık ki çağrını yayan olmaz Ozan'ım.
O Başbuğ'un evladıydı
Bu gerçeği bilin önce
O,davanın feryadıydı
Bu gerçeği bilin önce
Destan olmuşa Destan yazılmaz,
Ama iki kelam etmeden de durulmaz…
Özlem ve Rahmetle anıyoruz…..
Babamız gidince düşündüm şöyle;
Her türlü darımda hatırası var.
Apansız gidişler yakıyor böyle,
Şuurda, arımda hatırası var.
