​Türk milletine, gelmişine, geçmişine, geleceğine, tarihine, kültürüne ihanetin en açık haliydi isimli davalar süreci. Bu ihanetin adına Ümraniye davası demeyi tercih ettikçe, Ergenekon'un içine yeniden sıkıştırmaya, ateş çemberinin içinde yakmaya çalıştılar bizi... 2010lu yılların başında, 4600 küsür sene sonra sıkışıp kaldığı Ergenekondan tekrar çıkmaya çalıştı Türklük davası... Komik komik iddianamelerine gülebilirdik tabi, bir cinayet şebekesine dönüşmeseydi bu iş şayet... Davanın savcılığını yapan devlet büyüklerimizin teşrifatı ve gazıyla, adının başına hakim ve savcı getiren haysiyet cellatı katiller, ortalığı yangın yerine, Silivri'yi, Hasdal'ı, Mamak'ı mezarlığa, ülkeyi arenaya çevirdiler "hukuk" eliyle. Ki hukuk tarihine lağım kokan harflerle yazılacaktı adları. "Yüce Türk Mahkemeleri" sizi itinayla bir suça bulayabilir, kendinizi temize çıkarmak sizin probleminiz olabilirdi bir sabah saat 5te, sabah ezanı okunurken. Öyle ya, hainleriniz alnı secdeye değen dindar adamlardı, kilisenin zangocuyla kapınıza gelecek halleri yoktu ya...