Suspusken biçâre, zamansız yersiz
Dil nasıl anlatsın dil nasıl bizi?
Mızrabın değdiği sazdan habersiz
Tel nasıl anlatsın tel nasıl bizi?

Değmez iken dünya için
Nasıl oldu, bilmem niçin
Sitem ettim için için
Ben de dostum bir zamanlar.

Kaç iç çekiş,
Tanrı'ya kaç yalvarış?
Boğazda kaç düğüm,
Göğüste kaç kelepçe?

Gönlün zühresinde bir garip ayet
Rabbinden mi kulundan mı muamma
Bu bir serencamdır değil şikayet
Pirler yüz çevirir sanki son dua

Seni başka bir zaman, tanımış olmayı isterdim
Yüzüm güneşe dönükken mesela, kollarımla fezayı döndürürken
Öldürürken kederi ve hüznü, inatla gülümserken kavgaya
Yıkarken insanlığın onursuz barikatlarını, mertçe başkaldırırken, saygıyla inandığım Tanrı'ya...

O nasıl bir tebessüm,
Her bir yanım sümbül.
Bırakmıyor yakamı selâmların

Kuş öter, köpek havlar,
Od yakar, deri kavlar,
Avutmaz yavan savlar,
Dünya bunun üstüne.

Öyle efkârlı bir anda yazdım bunu sana,
Okuduktan sonra çöpe at, üstünde fazla durma.
Ne bileyim işte… Dertleşmek mi istedim ne,
Bir sen anlarsın beni, eee davul bile dengi dengine…