​Özgürlüğüm, kanatlarımın altında...
Maviliklere uçarken
Yükselen düşlerim
Büyüyor kanatlarımda...

Öyle efkârlı bir anda yazdım bunu sana,
Okuduktan sonra çöpe at, üstünde fazla durma.
Ne bileyim işte… Dertleşmek mi istedim ne,
Bir sen anlarsın beni, eee davul bile dengi dengine…

Hal hatır sormaya geldi sanırım sıra,
Bu günümüze şükür, sende ne yok ne var?
Buralarda hiçbir şey değişmedi senden sonra,
Birkaç bina yıkılıp yenisi yapıldı o kadar…

Zaman ne de çabuk geçiyor değil mi,
Artık günler sanki bir an gibi,
Yirmi yıllık elbiselerim bile eskimiyor hiç,
Aynen hediye ettiğin eşofman gibi…
Sakın yenisini al deme öyle bilgiç bilgiç…

Takvimin son yaprağı süzülürken boşlukta
Zaman bir değirmenmiş öğütüldük amenna
Tüm renkler siyah beyaz; akıp giden olukta
Göz boyayan renklerle avutulduk; amenna

gürlüyor içimiz
biraz sonra yağacak
balk oynuyor kelimeler bak
varsın alsın kıyamet bizi
eksik olsun bu defa şemsiyemiz​

​yarım bırakılan bir kitaptı içimiz
ağzımızda biriken taşma ünlemi günler
bilemezsin geceleri
aptal eder insanı şuh karanlık
saçlarımda kopan salıncak
empatik saatler