Memleketi dinliyorum, gözlerim kapalı.
Önce yarınlardan soğuk bir rüzgar esiyor;
Yavaş, yavaş işliyor,
vatandaşın iliklerine.
Kaç iç çekiş,
Tanrı'ya kaç yalvarış?
Boğazda kaç düğüm,
Göğüste kaç kelepçe?
kopan günlerin uğultusu takvimde
vur seslere vur
koynumda unutmuştur yaz ortasında
kışların uykusunu o titreyen uzun hava
bir ihtimalin gözünde o
bazı yaşların sakin kuytusudur
Nazan şarap sevmezEge rüzgarları gibi,saçları vardır onunTokasını; sol eliyle takar Gözleri kardeşleridir umudun Dekoltesi korkaktır,gizli cüretkarSu damlası gibi bakar gözleriElleri,bukalemun derisi kaplıdırTuttuğum elime göre değişir rengi Allah'tan korkar en çokEn çok benim için,dua ederBirde babasından ayrı annesi içinBabası; tekrar evlendiği için midir bilmem Hep tek taraflı mizanse...
Aşikâr edilince görülse bile ayıp,
Gönlümü bakışıyla yandırdığım doğrudur.
Söylediği her sözü hilaftan berî sayıp
Kendimi yalanlarla kandırdığım doğrudur
Telif Hakkı
© Mustafa Erkenekli @ tahtaPod.com
1973 doğumluyum.Yani 46 yaşımdayım. Ben bildim bileli ülkem hiç güllük gülistanlık olmadı.Yaşadığım ülke Almanya'ya bakıyorum. İnsanlara, toplumsal hayatlarına. Onların toplumsal kaygı ve endişeleri ile kendi vatanım ve milletimin endişeleri arasında dünyalar kadar fark var. Bunu günümüze şu partiye, bu siyasete bağlamayacağım.Eskiden de çok fark varmış, ama en azından benim yeryüzünde b...
Yollar Karanlık bir duvara çıkarBunlar herkesin geçtiği yollarİnsan-çıkar ellerinde kir toplar. Badem ağaçlarından sorumlu değildir Hiç kimse yeşil kadar"Aman"Ne uzun kelime Dizlere gitmeyi öğretir hüzünÜzerinden yüzün çıkar. Aynası kırılmış yıllarınEski evler, eski plaklar, dostlarDaha eski neler nelerAltından dilbaz akşamlar çıkar. Zemheriden ilk yazaSonbahar de istersen güzünİsterse...
yarım bırakılan bir kitaptı içimiz
ağzımızda biriken taşma ünlemi günler
bilemezsin geceleri
aptal eder insanı şuh karanlık
saçlarımda kopan salıncak
empatik saatler
Bende gökyüzüne şiirler yazıyordum
kuşlar ölmeden önce!
mezarı kayıp öyküler iyi bilir
gri değil, beyazdı bulutlar
ulu ozanlara ilham verirdi
göğün mavisi
hala dillerde türküydü
Karacaoğlan'ın, Elif'e sevisi
