Kokusunu duyunca sakın çekmesin canın,
Yağların, yağcılıktan bezdiği zamandayız.
Toprağın altındaki kemiksiz solucanın,
'Omurgalıyım!' diye gezdiği zamandayız.
0 yorum
Çökmüştü ufuklara, kara kara bulutlar,
'Hasta adam' dediler, gerek yoktu meale.
Yangınların külünden, filiz verdi umutlar,
Vatanımın bağrında, göründü nurdan hale,
Kanla yazıldı destan, 'Geçilmez Çanakkale!'
Belim bükülse de eğri yay gibi,
Gerile gerile geleceğim yâr.
Sevdanla kaynayıp akbuğday gibi,
Serile serile geleceğim yâr.
"-Söylenceye göre bekâr olan bir insan Galata Kulesi'ne kiminle çıkıp inerse onunla evlenirmiş."
Adeta deprem uğrar yüreğimdeki dağa,
İnce bir sızı başlar içimden sen geçince.
Sarsılır tüm bedenim ta tepeden tırnağa,
Hüküm sürer telaşlar içimden sen geçince.
Gözlerini yüreğime yar diye
Seçtim desem inanmazsın sevdiğim.
Hayatımdan, sensiz olmak ar diye
Geçtim desem inanmazsın sevdiğim.
Günden güne artıyor sapıkların cüreti,
Şimdiki canilerin gıdası insan eti.
Süleyman Baydili'ye...
Kirpiğim öteye çırpmıyor kanat,
Bir anda küçüldü sanki kâinat.
Mazide yaşanan her şeye inat,
Vaktidir bu şehri yakıp gitmenin.
Herkesin mutlaka kendine göre farklı bir hayatı ve bir hikâyesi vardır. Hasan Usta'nın hikâyesi, sadece kendine değil, onunla sohbet eden herkese farklı gelecektir. Toplumda 'On parmağında on marifet olan' insan sayısı çok değilse de Hasan Dulkadir'in marifetlerini anlatmaya on parmak yeterli gelmez, onu anlatmak için ayak parmaklarını da hesaba dahil etmek gerekir. Hem taksicilik hem de dede mesleği olan marangozluk yapan bir babanın evladı olarak 1986 yılında Malatya'nın Doğanşehir İlçesinin Sürgü Kasabasında açmış gözlerini hayata. Hasan Usta, 'Çocukluktan itibaren ahşap kokusuyla büyüdük' diyor ve gülerek devam ediyor: " Babam, taksicilik ve marangozluğun ardından iş makinesi operatörü o...
Doğduğumdan beri saydığım sayı,
Hiç bitmeyen sobedir bu yalnızlık.
Hakk alnıma böyle yazmış yasayı,
Kaderimden hibedir bu yalnızlık.