Yükselir yükselir sıralı, sürgün
İp gibi gerilir bu dağlar Kezban.
Beş değil, on değil, sadece bir gün
Ölse de dirilir bu dağlar Kezban.
0 yorum
Hep düşünürüm, ama en çok üç haziranda... Nazım Usta'nın ölüm yıl dönümünde… Neden kendi vatanında değil de başkalarının vatan toprağında yattığını… Neden vatanına, çocuğuna, ailesine hasret, başka birilerinin vatan toprağında göçüp gittiğini… Vatan haini yaftası yapıştırılmıştı değil mi? Komünistti çünkü! Kuvay-i Milliye Destanını yazan bir şair nasıl olur da vatan haini olabilir? … "Da...
Birkaç ay önce bir gün, sınıf kitaplığımızı düzenlerken bir öğrencim; "Öğretmenim sizin anneniz babanız var mı?" diye sormuştu. "Yok" diyemedim nedense... Belki küçücük çocuğun benim için üzülmesini istemedim, belki arkasından gelecek sorulara gücüm yetmedi, belki de içgüdüsel: "Tabi ki var." dedim. Sonra kendi kendime neden öyle söylediğimi düşündüm ve aslında doğru bir ceva...
gecenin yarısında aklına düşen bir cümledir yaşamak bazen kederli bazen sevinçli saçına biriken kar şiir âlem güneşe yeltenen insanları eksilmiş masalar türkülerde eğlenmek bir zaman susmak türkülerde mektup yazmak yâr yarasına henüz basılmamış tuzdur yaşamak sardunyalalara su vermek çocukların elini tutmak yaşlı gözlerle düştüğün odalarında hastanelerin çare aramak kaç derde özlem durak...
Belim bükülse de eğri yay gibi,
Gerile gerile geleceğim yâr.
Sevdanla kaynayıp akbuğday gibi,
Serile serile geleceğim yâr.
Öyle bir hâldir ki durur bedenimde
Ne yana yönelsem elimde kalır
Kahreyler her bir cümleyi dilimde
Senden geçer ve beni benden alır
Telif Hakkı
© Nazmi Sancar Yıldırım
Gel desende dilinle
Gelemem ki seninle...
Gelmem mümkün değil ki
Bırak beni gideyim
Cesaretim yok belki
Bırak beni gideyim
Telif Hakkı
© Nazmi Sancar Yıldırım
Özümüzden kopuğuz, artık biz değiliz: Biz.
Hor görülüyor şimdi, töremizi unuttuk.
Yad eller su yolumuz; yabanla olduk yüz-göz.
Doğup büyüdüğümüz yöremizi unuttuk.