benim adım yapraklı takvim
ön sayfada
yenidoğanlar için isimler
önce yorgun düşler göçer dünyadan
pencereden kar getiren yol türküleri
çalılar
dikenler içinde kaybolan
çiçekli günlerin sıcak ahengi
şehrin üzerinde
gece
hakim rüzgarlar eser soğuk
her kaldırım kendi köpeğini koklar
hepimizin içinde durur
bir ebe
çocukların oyuncağı olan
körebe
sana masallar okuyacak çocuklar öldüler
ateşten gömleğin giymiş
kaçıncı düğün bu gördüğüm
kaç esir kuş ağaçları ardında sürüdü
nefes almak için kaçarken
bilmiyorum
kuş sürüsü ufkun çizgisini kanatan
kafiyeli bir şiir olup göçüyor kağıttan
göğe
okuyun yasaklanmadan
suyun hecesini içmeye yeltenen kız böcekleri
düşün ki dünyanın bütün denizleri
bir damlanın içinde
düşlerine bakıp çıkacakken
koybolursun derinde
izini kaybetmiş ayaklar
Mağrip'ten Maşruk'a çıkarız yola
onlara yol göstermez karınca
dayan, daha görülecek çok gün var
seyreyle dünyayı
gönlümüzün duldasında şöyle uzunca
zorun, oyunu bozduğu çığır
varır denizi paklar o çağda
haydi beklerim çiçeğe vursun kayısı
çoğalıyor güneşin mahalle baskısı
sönen ocakların eksilen dumanı yükseliyor
akşamcı lambaların perdeye düşen aksi
sürekli ıslık çalması
sigarası ciğerinde sönen aşkın
topal sancıların yetim bıraktığı
oyuncağını kırdılar çocuk olma yaşımın
her battığında güneş
başka açar penceresi
bazen cennetin ucu
Kerbela'dır bazen içi
