küçük bir şiir yaz mesela

inanmak ayaklarımdaki kalmışlığa

günlerden yabancı
mevsimlerden yan komşunun kızı deli Aysel
bıraksan saçını toprağa
tak takıştır öyle gider
çocuğuz çok
yok gelir zaman ve oyun
vurulur saatin eli erken
şehrin hisarbuseliği son makama vurur derken
yıkılır köprülerin gölgesi bozkırda silah
uzaktan uzağa bağıran nidâ
-yaşasın haydi halkların şairliği...

biz yedi kardeşiz aslında
harlı duraklarında göçebeliğimiz
son sözümüzü sen söyle şeydâ

bak yolcu saatler önce
susan yol bu hüzün türküsü
çay üşüdü...

inancımın gül damlası kırmızı
kapatma gözlerini ışığa ay beyaz
öldüğümüz yalan
bölüştüğümüz
dilim dilim gece uykudan
yıldızlar ne acı
annemin ağlayışı uzaktan

sözün bilmem kaç metre altındayım Güzelcem
su verecektim karanfile su
şimdi burada ölmüş çiçekler kokusu