İstanbul Gibi
gibiler şiiri esnetir derler
desinler
için gülüyor İstanbul gibi
gözlerinden anladım
saçlarını salmışsın hüznün büyüsüne
hançerende gece
yağız türküler söylenir
birini kendime sakladım
sesin yorulunca unutma
unutmak ölüm
yordamı kucakla sen
konuşurken dillerin mülemması
çoğalırken çizgilerin ışıkta kırılması
ağaç uçlarına sarıl böyle zamanlarda
gidip dallara bağır mesela
umuttur senin adın
ne zaman eğilse ay çiçekleri yere
içinin üşümesi büyür
ruhunun zaman döngüsü çağlar
şaşarsın
ah çağlar
yanarken kızıllar
dizginleri elinden kaçmış atların sırtında
yol durmaz
durulmaz
hançerende gece
yağız türküler söylenir
birini kendime sakladım
sesin yorulunca unutma
unutmak ölüm
yordamı kucakla sen
konuşurken dillerin mülemması
çoğalırken çizgilerin ışıkta kırılması
ağaç uçlarına sarıl böyle zamanlarda
gidip dallara bağır mesela
umuttur senin adın
ne zaman eğilse ay çiçekleri yere
içinin üşümesi büyür
ruhunun zaman döngüsü çağlar
şaşarsın
ah çağlar
yanarken kızıllar
dizginleri elinden kaçmış atların sırtında
yol durmaz
durulmaz
koşarız adım adım.
Yayınımıza abone olun
Sayfamızda yayımlanan yazıları kaçırmamanız için yayınımıza abone olun.
Aboneliğinizi istediğiniz zaman sonlandırabilirsiniz.
