Hüzün yağmurları gönlümde seldi,
Çağlamamak için tuttum kendimi.
Gözyaşım, kirpiğin ucuna geldi,
Ağlamamak için tuttum kendimi. 

Gece vakti beni efkara salma,
Mart zamanı geçti! Geç kaldın kedi.
Boşa ümitlenip, ayazda kalma,
Mart zamanı geçti! Geç kaldın kedi. 

Güzeli, çirkini yokmuş kulların,
Gönlü geniş ile dar olan varmış.
Geçilmez olanı yokmuş yolların,
Aşılması biraz zor olan varmış.

Dinle anlatayım; nasıldır huyum,
Kumaşı giyerim, keten istemem.
Zor beğensem bile, işte ben buyum,
Pamuklu severim, saten istemem.

Ruh halim, herşeye mani,
Kızasım yok bugünlerde.
Ne bir şiir, ne bir mani,
Yazasım yok bugünlerde. 

Ben o yaramı sararken,
Yamacımda sen mi vardın?
Bilmezsin ki! O günleri,
Daha bir ekmek kadardın…

Yıllarca anlattım... Anlatamadım.
İkilik, birlikten beterdi oysa...
El ele tutuşup, hep adım adım,
Yürüsek bu yokuş biterdi oysa...

Adeta deprem uğrar yüreğimdeki dağa,
İnce bir sızı başlar içimden sen geçince.
Sarsılır tüm bedenim ta tepeden tırnağa,
Hüküm sürer telaşlar içimden sen geçince.

Suçlamadım seni hiç ihtirasla, 
Böyle güzel olman senin suçun mu? 
Tanrının sunduğu bir iltimasla, 
Bana özel olman senin suçun mu?