GÖĞÜN KAYIP ŞİİRLERİ

13102895_515490488643549_6927287695682061746_n

​Bende gökyüzüne şiirler yazıyordum
kuşlar ölmeden önce!

mezarı kayıp öyküler iyi bilir
gri değil, beyazdı bulutlar
ulu ozanlara ilham verirdi
göğün mavisi
hala dillerde türküydü
Karacaoğlan'ın, Elif'e sevisi

karanlığı
Yusuf'un atıldığı kuyudan tanırdık
gecelerimiz yıldız yıldız…
kimse bilmezdi bizi
biz bilirdik herkesi
ne çoktuk, nede yalnız

Yunus
manisini döşerdi gönlümüze
ninem, un eleğini
kalbinin ritmiyle bir sallardı
aşımız bile başkaydı
ekmeğimiz aşk kokardı
güneşi gülümsetirdi
yoksul sofraların şen kahkahaları

ve kuşlar
kanadıydı özgürlüğün
kuşlara özenir
sınırsız ülkeler hayal ederdik
gözlermizi kapatır, bir çırpıda uçardık
Anadolu'dan, Almaata'ya

gözümü açtığımdan beri cihana
gökyüzüne şiirler yazdığım günleri ararım
bazı zaman ölü güvercinler konar pencereme
geçmişimi sorarım…

Okan KİLİT

×
Yayınımıza abone olun

Sayfamızda yayımlanan yazıları kaçırmamanız için yayınımıza abone olun.
Aboneliğinizi istediğiniz zaman sonlandırabilirsiniz.

UYAN EY TÜRK
ZORUNDA MIYIM?

İlgili İletiler

 

 Galeri

 Blog Takvimi

Lütfen takvim görünümü hazırlanırken bekleyin