DAĞ KÖYLERİNDE

Nakışla inceden işleyip çağı

Kültürle yaşatır kurduğu bağı

Zamanın elinde iğnesi, tığı

Örgüler örülür dağ köylerinde.

Yıkanan vicdanlar göz göze bakar

Yürekten yüreğe pınarlar akar

Merhamet duygusu yüzeye çıkar

Baktın mı görülür dağ köylerinde.

İnsanlık namına kurala uyar

Çâresiz kaldıysan sesini duyar

Ne varsa getirip önüne koyar

Sofralar kurulur dağ köylerinde.

Yoğun bir şiveye dönse de dili

Sarılır, bırakmaz; el verir eli

Uzaktan yakından kim olsa hâli

Hatırı sorulur dağ köylerinde.

Bazen bir sis ile gelen efkârın

Zirvede üşüten yağmurun, karın

Dik başlı tepenin, hırçın rüzgârın

Sırrına erilir dağ köylerinde.

Değişim görse de rüzgârın yönü

İklimi, mevsimi kandırmaz seni

İsabet ederek ok gibi yani

Hedefe varılır dağ köylerinde.

Olsa da nicesi yerinde ağır

Hele bir seslenip yanına çağır

Yan yana dizilir koyunla sığır

Ovaya sürülür dağ köylerinde.

Yeşilin tonunda yerle semanın

Mülküdür âdeta tarihin, ânın

Huzura rengini veren ormanın

İnine girilir dağ köylerinde.

Renklenir dillerde kayalar, taşlar

Sevdanın zirvesi Kaçkar'dan başlar

Bordosu maviye karışan aşklar

Vefaya yorulur dağ köylerinde.

Bakarsın sinirle saçını yolar

Bakarsın sessizce kabına dolar

Bir ırmak misali Trabzonlular

Bulanır durulur dağ köylerinde.

Engin Yeşilyurt

18 Ekim 2004

Trabzon/Boztepe 

Boztepe'den merkeze ilk gençlik yıllarımın aşkıyla, yani bordo-mavi bakarken...