Dünya bir ceviz kabuğu,
Ne dalım ne tanem kaldı.
Gözümden silindi buğu,
Ne yaşım ne de nem kaldı.
Zulme rıza göstermek bu dünya için değmez,
Kerbelâ'nın çilesi, asrın trajedisi.
Haydar-ı Kerrar nesli zalime boyun eğmez,
Hüseyin ki cennette gençlerin efendisi,
Hüseyin ki mübarek, şehidin ta kendisi!
Telif Hakkı
© Mustafa Erkenekli @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Bunca zaman çekmişim omuzumda,
Ey dert elleme, bugün ölüm günüm...
Artık oynadığım bu son kozumdu,
Ey dert elleme, bugün ölüm günüm...
Telif Hakkı
© Mustafa Erkenekli @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
İki eski dost Boğaz'ı gören bir cafede alışıldık sohbetlerinden birine başlıyordu. Hiç bir zaman konu belirlemezlerdi... Konu konuyu açardı hep. 'En son tavsiyene uyup Hallac'ın Tavasin'ini okudum. Gerçekten beğendim okumak için çok geç kalmışım. Çileli bir hayat sürmüş ve vahşet sahnelerini bile aşan bir ölüm...' 'Ne deriz hep... Doğru insan olup da çileli bir hayat sürmeyen nerdey...
Yürürken koluna giren olmadı
Yıkıldı köşede, gören olmadı
Çektiği çilenin günü dolmadı
Ağladı ağladı, bir gün gülmedi
Ağladı, yaşını kimse silmedi.
Neyin var diyordum patladı birden
Barutun ucunda durdu bir ara.
Kaldırdı ansızın kendini yerden
Başını duvara vurdu bir ara.
Ayşe'nin hayatını nasıl anlatsam size
Yüzündeki acının yarığına ağladım.
Ayakları morardı, kavuşmadı gündüze
İzindeki yokluğun çarığına ağladım.
O kuyudan su içme çocuk
zehir kokar nefesin, günden güne çürürsün
gel gözyaşımı iç çocuk
zehirsiz, berrak
baba oğul söndürelim yangınımızı
sarılarak, ağlayarak
Koymuş kafasına korkuyom kardeş
Beni öldürmeden ölmeyecek bu!
Şimdiden bakıver kabrime bir taş
Beni öldürmeden ölmeyecek bu!
