Zaman hayli eski zaman.
Tığ gibi delikanlı daha Çavuş.
Titriyor bastığı yerler, yürürken arkasından.
Dağlar dost, ekmek dağlarda o sıra...
Bir türkü tuttururmuş Çavuşum
kuşluk vakti, dağ yollarında...
Bu gün bir hikaye okudum; Efendim, bir ormanda eşek ile tilki kavga ediyorlarmış. Kavganın sebebi ise çimenin rengiymiş. Eşek çimenin renginin kırmızı, tilki ise yeşil olduğunu iddia ediyormuş. Kavga büyümüş, ve eşek ile tilki bu sefer ağız dalaşını aşıp birbirlerine saldırmaya başlamışlar. Ciddi şekilde birbirlerini yaralamışlar, ama daha kötü şeyler olmadan diğer hayvanlar ...
Belli ki bu hafta ki Salı konuşmasını uzun uzun düşünmüş. Bence bu konuşmayı hazırlarken, kendi kendisine şöyle seslenmiştir "Bu Salı bunlara küfür etmeyeyim. Küfür etmek yerine öyle bir konuşma yapayım ki hepsi küfür yemekten beter olsun, yerinden zıplasın." Tebrik etmek gerek. Hepimizi çıldırtmayı başardı! Bilgemizin salı konuşmasını dinlerken, birden ayağa kalkarak, şizofren gibi tele...
"Biz her zaman ilk önce kötü haberi duymak isteyeceğiz ve sonrasında iyi haberi beklerken öleceğiz. Öyleyse size bir iyi, bir de kötü haber…"
Öleceğiz, beklerken öleceğiz. Birini beklerken değil ama, yarını beklerken mesela. Ölümü beklerken öleceğiz. Beklenilen gelmeyince değil, olmayınca öleceğiz. Öleceğiz derken değil, her şey için erken öleceğiz. Öleceğiz ve gölgemiz artık ne uzayacak ne de kısalacak. Ölülerin gölgesi olmaz. İnsanın ruhu belki de gölgesidir. Bu yüzden mi ayaklarımızın altındadır yaşarken?
"Son metroya yetişip turnikelerde öleceğiz."
Bir filmin on dakikalık arasında öleceğiz. Kimsenin ruhu duymayacak. Kaldığı yerden devam edecek sonra film ve hiçbir göz oynadığımız karakteri aramayacak. Akıbetimiz merak edilmeyecek sonsuza dek. Bizi hatırlayan son insan ise o filmi beğenmeyip zaten ara verildiğinde çıkıp gitmiş olacak. Böyle öleceğiz. Kayıp ama ayıpsız hem de ansızın…
Kerbela çölünde çıkan can benim
Öldükçe bağlandı sana dört yönüm
Say ki adım Hasan say Hüseyin'im
Gözümden kan aktı vallah ve billah
Yoluna yoldaşım elhamdülillah
BİR YILDA KİŞİ BAŞINA OKUMA SAYILARI: Bir Japon bir yılda ortalama 25 kitap okuyorBir İsviçreli bir yılda ortalama 10 kitap okuyor.Bir Fransız bir yılda ortalama 7 kitap okuyor Türkiye'de 6 kişiye yılda 1 bir kitap düşüyor. Durumumuz bu. Okumayan bir toplumuz. Okuyanın öcü olduğu bir toplum. Okumazsanız nasıl sağlıklı düşünce üretecek nesiller yetiştireceğiz? Sağlıklı düşünmeyen bir...
İnanç mı ? Tereddüt etmiyoruz ...
Cesaret mi ? Korktuğumuz gün ölürüz ...
Liyâkat mı ? Ehiliz ...
Hâl durum böyle iken, böyle bir ekiple yola çıkmış iken düşündüklerimiz hayal de kalır mı sanırsınız ?
Kalmayacak !
Ülkü Ocakları ne iş yapar, ne işe yarar, nasıl yol alır göstereceğiz en genelinden, tabanına ... Sıfır heyecanla, tabiri caizse yıkım devraldığımız teşkilat bugün kaynıyor. İlk izlenimim gözlerdeki umut, kıpır kıpır heyecan...
Bir türlü söylenemeyen son söz... - Daha son sözümü söylemedik... - Son sözünüz ne? - İşte söylemedik ya onu diyorum... - Peki ne zaman söyleyeceksiniz son sözünüzü? - Daha söylemedik. - İyi de ne zaman söyleyeceksiniz. - Daha söylemedik! Ama söyleyince göreceksiniz! ... ... ... ...ve sürer gider. Yıllar böyle geçer... Ne andımız kalır, ne İstik...
