Derviş azığının nefsle sohbeti
Kesmesi yolumuz izimiz olsun
Gönlünün tufanı yıkar her seti
Esmesi yolumuz izimiz olsun
Sınav haftası. Saat gece yarısını çoktan geçti. Adı kütüphane ve bilgi merkezi olarak geçen bir mekandayız. Sorsan herkes ders çalışıyor. Ara ara böğüren kekoları saymazsak havaya sessizlik ve sûkun hakim.
Türev Finansal Varlık Piyasaları. Gözlerimizden uyku akıyor. Herkes dalgın ve süzgün bakışlı. Nominal faiz oranları beklettiği gibi seyretmemiş çakal yatırımcı gibiyiz.
Arada gözümü kağıttan kaldırdığımda birbirini yalayan çiftler görüyorum. Ee tabi; kütüphanelerin birinci misyonu sessizce kitap okunan, ders çalışılan bir alan olması ise daha önemli olan ikinci misyonu da devlet yurdunda kalan kız ile özel yurtta kalan erkeğin gece vakti sevişebilecekleri sıcak bir alan olmasıdır.
Çoğu zaman sevişebilecek bir partnerim olmadığı için sınav haftaları evimde çalışırım. Bugünde sevişecek birini bulamadım. O yüzden ben kütüphaneyi ders çalışmak için kullanan nadir azınlık grubuna dahilim. Beni çaprazımda oturan kıvırcık saçlı kızdan daha çok Merkez Bankasının para politikası ilgilendiriyor.
Gökyüzüne rağmen özgürlük diyenlerin gökyüzüne bir katkısı olamaz; ancak duvarlara rağmen özgürlük isteyenlerin duvarlara katkısı mümkündür.
İdeolojik duvarlarımız olduğuna dair pek çok yerden pek çok kere eleştiriler aldık, alıyoruz. Savunma mekanizması gereği, bu eleştirilerin sonrasında duvarlarımıza biraz daha sahip çıktık. Daha evrensel, daha hümazmacı bakış açıları edinmemizi salık verenler oldu. Buna karşılık onlara daima mensubiyet şuurunu ve mensubiyet hissettiğimiz yapıların mükemmelliğini anlatmak çabasında olduk. Onları mensubiyetsiz ilan ettik ve neredeyse suçladık.
Mecliste pkk ile birlikte hareket eden hainlerin bir kısmının tutuklanması ve gözaltına alınması devlet olmanın niteliğini hatırlatmak açısından önemlidir. Yok efendim seçimle gelen seçimle gidermiş yok efendim insan hakları ihlalleri oluyormuş. Beyler geçin bunları... Bebeklere kıyanlar insanları katledenler güvenlik güçlerine kahpece tuzak kuranların insan hakları mı olur be ayma...
Yazılarımda bir çok zaman söylemişimdir.Ben adalete çok önem veririm Dolayısıyla bir milletin bağımsız ve refah içinde var olmasının olmazsa olmazıdır benim için hukuk devleti. Hukuk devletinin ise var olabileceği zemin demokrasidir. Pek verimli bir yönetim biçimi olmamasına rağmen bunun için önemlidir demokrasi. Dolayısıyla demokrasi ve hukuk devletinin gerekliliğine inanan bir insan ol...
Her zamanki yer ve zamanda bazen bulunamıyorsunuz ya da ne bileyim bulunmak istemiyorsunuz belki de bundan pek emin değilim. Her günün değil ama her akşamın kendi içerisinde bir hikayesinin olduğuna inanırım. Bu akşamı kendi içinde anlamlı kılanın da uzun zamandır hiçbir şeye sevinememiş olduğum gerçeğidir. Evet, tebessümü hayatları boyunca cebinde taşımış bizlerin pek de aldırış etmemesi gereken bir dert olarak görülebilir ama bu akşam hepsinden çok farklı hislerin misafir olduğu ayrı bir hikayenin içi.
Jean Jacques Rousseau, "kelimenin tam anlamıyla bir demokrasi hiçbir zaman var olmadı ve var olmayacaktır." demiştir. Bir latin özdeyişinde "Vox Populi, vox dei" yani Halkın sesi, Hakkın sesi" denmektedir. Max Lerner, "Demokrasinin kötülüklerinden birisi sevsen de sevmesen de seçtiğin insana katlanmak zorunda olmaktır." demiştir.
Buna benzer yüzlerce yorumu burada paylaşabilirim. Demokrasi ile ilgili yapılmış yorumların genelini tutarlı bulmak ile birlikte benim demokrasi ile ilgili yorumlardan en beğendiğim yorum eski cumhurbaşkanlarımızdan Süleyman Demirel'in "Demokrasilerde çareler tükenmez." yorumudur.
"Gönülkırmaz Tekel Bayii - Paket servisimiz vardır"
Dünyada hâlâ iyi insanlar var diyorum. Sonra aklıma kırdığım gönüller geliyor.
"Hayatını yaşa"... Yıllar önce bir kız çocuğundan aldığım en hazin nasihat olmuştu. Hala sızısını hissediyorum. Güzel bir yerdeyim, güzel bir okul... Fakat "bıçak ağzı gibi bir sızı"... Günlerim dersliklerde, gecelerimse kütüphanenin en alt katında, en izbe köşesinde geçiyor. Ne için? Ne kazanıp ne kaybettiğimi inan ben de henüz bilmiyorum. Yaşamaksa, her sigaradan sonra kaldığımız yerden... Levent bu yöndeki son istasyon. Yenikapı - Hacıosman metro hattına aktarma yapmak isteyen yolcularla uyanıyorum. Sonrası sarhoş, bitkin, tekinsiz, kimi zaman ışıltılı insanlar ve fakat her birine kayıtsızım. Bıçak ağzı gibi bir sızı var. Şapkamı takıp çıkıyorum. Ali Sami Yen'in yerinde şimdi koca koca rezidanslar ve iş merkezleri yükseliyor. Bir küfür Umut'un hatıraları üstünde tepinen paralı ve huzurlu kölelere, bir küfür de yanımdan geçen motora savuruyorum. Sonra bir sigara yakıp yaşama ara veriyor ve kendimi evin sokağında buluyorum. Bir adam sevgilisiyle yürüyor. Derin bir "Of!" çekiyor. Ben de sigaramdan sağlam bir nefes... Kapıyı açarken gözüme bir magnet ilişiyor. "Gönülkırmaz Tekel Bayii - Paket servisimiz vardır" Dünyada hâlâ iyi insanlar var diyorum. Sonra aklıma kırdığım gönüller geliyor.
