TAKSİT

Geleceğinizi takside bağladınız.

Ev, araba, mobilya.

Biri bitti, diğeri başladı.

İlla ki buldunuz takside bağlayacak bir şeyler.

"Oh be, iki yüz kırk yedinci taksiti de ödedik. Çocuklar da kendiliğinden büyüdü. Onlara oyuncak alamadık ama olsun. Sonuçta annelerine de bir demet çiçek almayalı uzun süre oldu. Taksiti ödedik ya, mutluyuz"

İlla on iki artı yedi odalı eviniz, Amerikan mutfağınız, balkonu güneş gören yerler istediniz.

Hep o kadar aynı şeyleri istediniz ki, hayallerinizin bile aynı olduğunun farkına varmadınız.

O her seferinde arkasından bin türlü laf söylediklerinizle aynı oldunuz, fark etmediniz.

Daha doğrusu fark ettiniz ama anlamazlıktan geldiniz.

Çünkü taksitiniz vardı.

Şimdi ise bizi de o girdaba çekme derdindesiniz.

"0kul bitti- evlen- çocuk yap- ev kredisi çek- arabanı değiştir- mobilyanı yenile-"

Eşinle dışarı çıkıp kahve içme, çünkü önümüzdeki ay taksit var.

Hem kahve evde daha ucuz.

Hem eşine hediye alacaksın da ne olacak?

Unutma, taksitin var.

Hem artık kadının ne zaman gülüp gülemeyeceğini, doğurup doğuramayacağını bile devletimiz belirliyor.

Sen taksitini ödemene bak.

Yaşamaktan zevk alacak hiç bir şey yapma.

Arkadaşın, komşun dara düşmüş, sakın elini uzatıp yardım edeyim deme.

Çünkü taksitin var.

En olmadı başka bir mahalleye taşın; taşın ki komşusu açken tok yatan olma.

Çünkü taksitin var.

Hem böylece müslümanlığın da pekişmiş olur.

Ve sonra "bizler yaşamadık" diye konuşup akıl verme derdine düştünüz.

Artık bırakın o saçma girdaba bizi de sokma gayretini.

Elimizde sadece hayallerimiz ve kitaplarımız kaldı.

Onları almaya çabalamayın bari.

Çünkü biz hayallerimiz ve kitaplarımızla mutluyuz.

Çünkü sizin o saçma yaşantınızdan nefret ediyoruz.

Çünkü sizin o başarı odaklı sevgilerinizden, maddi değer odaklı saygılarınızdan iğreniyoruz.

Çünkü bizim daha başarılacak hayallerimiz, okunacak kitaplarımız var.

Şimdi gidin, "yaşamadık biz, görmedik" nidaları eşliğinde ölmeyi bekleyin sessizce.

Şimdi gidin, taksitlerinizde boğulun.