Bir gün gelir bu tatlı rüyadan uyanırsın,
Nemli duvar çökünce taşlara dayanırsın,
Göz görmezse gönül katlanır mı sanırsın,
Gönlün içinde olan göze gerek mi duyar?

Gönül, derdin anlatmaya söz mü ararsın,
Şu cihanda söylenmeyen kelam mı kaldı,
Aslı unutmuş Kerem'i "aşk" ı sorarsın,
Leyla'dan Mecnun'a bir tek selam mı kaldı.

​Özü bilemezdim sen olmasaydın
Kabuğu soyuşun çok çok güzeldi
Tuzağa düşerdik yol bulmasaydın
Durumu ayışın çok, çok güzeldi

Fikrime
Anahtar
Dilime
Ses katar
Şiirde
Kafiye
Şaire
Mihmandar

Bahar gelip, güneş yüzün serende,
Bahçede gül, dağda çiğdem derende,
En sonunda yeşil bir göz görende,
Gönül verip âşık m'oldun mihrinaz?

Suçluyorsunuz beni fitne çıkartmak ile
Sizin sevdiğinizi sevmek zorunda mıyım?
Yapılan yanlışları görerek bile bile
Sizin sevdiğinizi sevmek zorunda mıyım?

Karanlığın ardından tan ağartır geceyi,
Saçılır gizli-saklı, 'bilinmez' olur âyan.
Kimsenin duymadığı yasaklı bilmeceyi,
Tek kendime sorarım, cevabı bulunmayan…

Bir kara haberdi canıma yeten
Dediler ki Reis Maraş'a düştü
Öykü denilemez destandı yiten
Beklerken saniye asırı aştı