Eski zamanların birinde bir adam hayatın anlamının ne olduğuna takmış kafayı...Bulduğu hiçbir yanıt ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş.. Ama aldığı yanıtlar da ona yetmemiş. Fakat mutlaka bir yanıtı olmalı diyormuş.. Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş.. Köy, kasaba, ülke dolaşmış, bu arada zaman da durmuyor tabii ki ...Tam umudunu yitirmişken bir köyde kon...

Bir genel başkanın 3 danışmanı varmış. Onları test etmek istemiş. Bir gün en eski danışmanı ile deniz kenarına gitmiş ve kendisini sulara bırakmış. Bir yandan da"Boğuluyorum" diye feryat ediyormuş. Danışman atlamış denize ve genel başkanını kurtarmış. Ertesi gün kapısında bir Renault Laguna, üzerinde bir not. "Sevgili danışmanım hayatımı kurtardın. Teşekkürler… genel başkan " İki üç gün ...

​''Ey kemân-ebrû şehîd-i nâvek-i müjgânunamBulmuşam feyz ü nazar senden senin kurbanunam'' ''Ey yay kaşlı sevgili! Oka benzeyen kirpiklerinin şehidiyim. Senin bakışının bolluğunu bulmuşum, senin kurbanınım.'' Ne de güzel söylemiş büyük şair Fuzuli! Şu ahenge, şu kelime seçimine, en önemlisi de şu ruha bakın! İşte divan edebiyatının büyüklüğü ve derinliği, böylesine güzel beyitlere katıla...

​Muhtarlarımız diyorum… Bir zamanlar, "Muhtar bile olamaz" denilen Sayın Cumhurbaşkanımızın çok önem atfettiği kişiler... Cumhurbaşkanına hayranım, çünkü işi biliyor... Çünkü muhtarlar, mahallesinin, köyünün sesi soluğudur. Şehirde yaşayanlar burun kıvırır fakat kırsal kesimde köylünün oylarını neye vereceğine karar veren kişidir… Valisidir köyün… Cumhurbaşkanıdır… Köy kahvesindeki tahta...