Servet aşkı arttıkça ömür taptı devrana
Altın, yüzük takıda; malda vefa kalmadı.
Tuz karıştı şekere, şeker girdi kovana
Şifa diye sevdiğin balda vefa kalmadı.
"Ozan Arif kimdir?" diyorsan bana,
Türklüğe çatanı oyan adamdır.
Hastayken doğrulup kalkarak sana,
Hainleri bir bir sayan adamdır.
perdesini açarken ellerin sesitoplayıp bütün geçmişi gidiyor sabahsaymadımkaç zerrem ziyanbu duygularla şimdi sanaşarkı söylemek isterdim inan aynı matemi dinlesarıyor başa yine alı yeşiliolsaydın ya ağlasaydık demekincitiyormuş zamanı belli dağ ova demeden hiçatmışken umutları bizömür sancısının eksilmiş kapısındanne kolaydı gülmek oysayetişmedi yarına yarım kalan duvardan düştüğ...
Bundan yıllar yıllar evveldi... O zamanlar " çocuktum ufacıktım, top oynadım acıktım, buldum yerde bir erik, kaptı bir alageyik" dizelerini söyler dolanırdım ortalarda...
Ben çocuk şarkıları söylerken rahmetli babam " ben evimde otururken o sürgünde oy oy.." diye mırıldanırdı...
Birkaç defa anlatmıştı aslında da çocuk aklı işte idrak edemezmişim...
Bir gün işten eve koşa koşa geldi... " Sürgünden dönüyor Ozan" dedi...
"Ozan kim baba" dediğimde yarı sinirli, yarı şefkat edalı "Ozan Arif oğlum" dedi...
Sinirli tarafı üzerimde biraz fazla etki bırakmış olacak ki, çok da üstelemedim. Çünkü babamın siniri pistir... Ulan Eşşoğlu diye başlardı yoksa...
"Yeniden sistem tartışmalarının sökün etmemesi için 31 Mart'ta Cumhur İttifakı başarıya ulaşmalıdır."
Işte bu.
Beka meselesi ortaya çıktı.
Rahatladık.
Gözümüz gönlümüz rahatladı.
Yolumuz aydınlandı.
İçimizde tutmaktan patlama noktasına gelen gaz sıkışması boşaldı.
Türkiye bir nefes aldı.
Sandıktan çıkan oyun niteliğinin değil niceliğinin hesabı yapılır Kendilerini; kıçlarında mühürle, icazetli doğduklarını sanan Cumhur ittifakının tarafları HDP'nin "Seçmenimiz oylarını stratejik olarak kullanacak" yani Cumhur ittifakı karşıtlığı üzerine kullanacağı kararını; HDP'nin millet ittifakına örtülü desteği olarak görüp, dolayısıyla da işi PKK ile işbirliğine kadar götüren suçla...
80'li yılların başı; 12 Eylül cuntasının haklıyı-haksızı, eğriyi-doğruyu ve en önemlisi de haini-vatanperveri aynı kazanda eritip tek tip apolitik koyunlar halinde sokağa salmayı hedeflediği, bu amaçla akıl almaz işkencelere tabi tuttuğu, bu zulme direnen mangal yürekli yiğitleri ise darağacında sallandırdığı o kara dönem. Almanya'da çalışan bir kuzenimin Trabz...
Merhum Servet Somuncuoğlu tanıştırmıştı ilk. Ankara'da çalıştığım ve İstanbul'da tesadüfen bulunduğum bir gün telefon edip, uzatmamı istemeyen bir ses tonuyla "Onurcuğum hemen İMÇ'ye gel, çok önemli" diyerek yanına çağırmıştı.
Adrese ulaşıp içeri girdiğimde, arka odaya aldılar. Bütün haşmetiyle orada otururken gördüm ilk Ozan Arif'i. Bankada müdür yardımcısı idim, yurt dışı piyasalarla ilgileniyordum. "Benim oğlum da bankacı, o da Almanya'da yurt dışı piyasalarla ilgileniyor, tanışmanız iyi olur" dedi ve oğlunun kartını verdi. Ne onu bir daha gördüm, ne de oğluyla tanıştım. İsmini, davasının adamı olduğunu gayet iyi biliyordum, ama yakından tanımıyordum.
Üzerinden iki yıl geçti, Frankfurt'ta görev yapmak icap etti. Ozan Arif'in Almanya'da olduğunu duymuştum, ama Frankfurt'ta yaşadığından hiç haberim yoktu.
SORULAR SORUNLAR Yerel seçimler yaklaştıkça ortalık da toz duman içinde. Kimin eli kimin cebinde belli değil. Seçim mi yapıyoruz yoksa savaşa mı gidiyoruz hâlâ ayırt edemedik. Konu yine beka meselesi efendim. Sahi ülkenin içinde bulunduğu beka meselesi ne zaman ortaya çıktı? Muhterem bu beka meselesini ne zaman farketti? Öyle ya beka dediğiniz şey hormonlu patlıcan değil ki...
