YARİM

​Yalnızlığın teline vurdu gönül mızrabım
Bu şarkı sensiz bensiz hasret kokuyor yarim
Bakma dik durduğuma dünden daha harabım
Yokluğun üzerime arşı yıkıyor yarim

Şu geceler olmasa adını hiç anmazdım
Karanlığın bağrına bir kuş gibi konmazdım
Tek başıma düşseydim böylesine yanmazdım
Beni kör kuyulara senle sokuyor yarim

Ayrılığın çehresi görününce köşeden
Saki şarap doldurur cin çıkarmış şişeden
Sarhoşluk miras kaldı geçmişteki neşeden
Anılar gözümden su olup akıyor yarim

Hırsız gibi geceden içli türküler çalıp
Fotoğrafına güldüm senli düşlere dalıp
Sanki sözleşmiş gibi tüm ozanlar bir olup
Türkü türkü resmine güller döküyor yarim

Şiirim biter iken döndüm kapıya baktım
Ne gelen var ne giden son sigarayı yaktım
Kalkar iken masada tesbihimi bıraktım
Zikrini elim değil gönlüm çekiyor yarim