TÂZİYE-Î REDDİYE

Könül, kül müsün tablamda yoksa kurgan mı?
Şüheda mıdır seni bedbaht kılan yoksa akşam mı?
Zeytin dalında duran güvercin, yoksa kartal mı?
Ey könül, sence barış dedikleri yoksa savaş mı?
Biçare haline bir dipçedir bu könül;
Bu dipçe, sana bir sır ancak bir ömür,
Uzaklara ayrılanlar, heyhat ölür
Ey könül, hangi tefriki ruhun, bedenden sürülür?
Üşüyorsun könül, niçin bu zemheri?
Tanrının kıstasında olur mu mâtemi?
Bak hüngür hüngür ağlatıyorsun meni
Karanlıkta parlayan münevver, ey könül..
Demek bilmezsin kendini, cengaver dedeni,
Göğsünde çarpışan, evet, Bilge Kağan töreni
Cengizi, Hülagüyü, Kürşadı, Abdülhamidi
Ey könül, unutma bir mücahid gazi Kemâl'i!
Vakit tamam, Tanrı bir, yollarda sıra dağlar,
Dağların içinde tunç, geçilmez sanıyorlar
Tüm kaleleri zapt edilmiş bu vecihi milletin
Eridi fakat ellerinde, o arsız esaretin..
Uyan diyor sana göklerden gelen bir his,
Uyansana be könül bu ne kapris!
Sanma deden, uykuyu çok severdi,
Uyusaydı eğer, anan bir konsomatristti!
Ötükeni tutmuşlar, tuva, altay işgalde,
Anadolu tarumar olmuş, Türk esarette
Bizim gençler, pek güzel, aşna fişnede
Bir avrupalı meyhane, birde yüksek sosyete..
Gidelim haydi yurda, desem öz yurda
Serelim bendimizi, karışalım toprağa,
Desem, yol bilmez, iz bilmez biçareyiz
Giden tüm kapılar kapalı, könül ölmekteyiz
Kardaş orda könül, yitik, virane ve paspal
Açlıktan, olmuş rusa, yüklenmiş hammal
Yüklenmiş ki, tüm tarihini gömerek maziye,
Esarette ki Türk'e bu son taziye
Taziye dedim, evet, merhumu nasıl bilirdiniz
Merhum mâlum, anlat, kaç cihangiri sildiniz
Nankörlük hissini içinize, ruhunuza sindirdiniz,
Hazar bakir könül, siz çölde berrak su istediniz!
Ayrılık tasası doldu bir çamçak payımıza,
Bu payı, ey saki tek yudumda içeriz,
Düşsede giryelerimiz, hâkiden toprağa,
Hasmımızın karşısına gülerek geçeriz!
Asırlarca muhteber ettik, kanlı sancıyı,
Bu sancı, güçlendirdi çünkü büyük yırtıcıyı,
Reddiye ederek, taziye denilen kara yazgıyı
Topyekün, ordulaşır bir milletiz...

Anıl Kunt
05.03.2015