KİTAP İLE YÜRÜMEK

"Kafası rahat olan kimse bütün zenginliklere sahiptir. Ayağında bir ayakkabı olan ve sanki tüm yeryüzü deriyle kaplıymış gibi yürüyen kimse için de aynı şey söz konusu değil midir?.." 

Henry-David Thoreau 

"İzleyeceğim yolu ben çizdim. Yürümeye bir kere başladım mı hiçbir şey durduramayacak" 

Kant 

Hepimiz mutlaka yaşadığımız sürece bu cümleleri kullanmışızdır: 

"Bunaldım çıkıp dışarı hava alayım",
"Off yürümem lazım",
"Yürü açılırsın"... 

Biraz kendimce detaylandırırsam: Her yürüyüş bir yolculuktur, bir yerden bir yere bedeniniz giderken, beyniniz de, gözleriniz de, yolculuğa çıkar.

Yürürken "hiç bir şey düşünmeyen" insan var mıdır? Yürümek için bir yol bir istikamet lazım, ya da son anda değişen istikametler lazım.

Ayrıca malumunuz, "yürüyüş" bir protesto biçimi, bir özgürlük alanıdır. Yürüyüşlerin yapılmadığı yerlerde özgürlük yoktur, karanlık, ilkel ve insanlık dışı rejimler vardır (Bu konu dışı).

Bir de yürüyüşlerinize eşlik edenler vardır. 
Bir eşlik eden yoksa yanınızda, kulaklığınızdan size gelen bir melodidir eşlik eden (bunu sık yaparım). Müzik, bir kitap okurken yanında olmasını istediğinizin yerine de geçer (örneğin bu kitabı okurken müzik dinliyordum).

Bu kitap kendisini okuturken, beni de kendi içimde yürüyüşlere çıkarttı. Bazen genç günlerime gittim, bazen bugünden daha ilerisine, bazen hayal dünyamdaki kelebek oldu yürüyüş. Hani tertemiz havada, doğanın içinde yürürken, yanı başınızda bir kelebeğin size eşlik ettiğini ve sizinle yürüdüğünü fark edersiniz ya; o rengarenk güzellikteki endamının büyüsüne kapılırsınız ve hep yürürken yanında olmasını istersiniz.

İşte öyle bir hayal ve kulakta o melodi; Bud Powell - "I'll keep loving you"... 

Bud Powell'ın piyanoda gezinen eli, kelebek kanadının hareketleri kadar lirik yumuşak... Bilirsiniz kelebek hiç bir zaman düz çizgide uçmaz; yükselir-iner, kanat çırpma hızı artar bazen daha aheste... (Bu beste de öyle)

Sadece gider, konar, yine gider. Sanki hiç bitmeyecek bir yolculuğa çıkmış gibi..

Yukarıda yazdığım satırlar, kitaptan değil kendimce yazdıklarım, kitabın beni yürütmesi ile ilgili satırlar. Kitap keyifle okunuyor, öyle felsefe kitabı sanmayın, beylik cümleler ağır ifadeler beklemeyin. Bir deneme, bir anlatı ve basit cümleler. Yorulmadan okuyor ve çeşitli bilgiler öğreniyorsunuz.