Düşünün ki bir şehir var
Bugüne dek hiç ayak basmadığım bir şehir...
O şehrin içinde bir kadın
O bana olabildiğince uzakken

Sorma nasıl diye milletin hali,
Oy vererek sevap işledik emmi.
Bilmem affolur mu bunun vebali,
Bizden olmayanı fişledik emmi.

Dolar doldu baştan sona
Dokuz iken çıktı on'a...
Bir o yana, bir bu yana
Yattı bizim ekonomi.

Dolar on'u aşar oldu
Hele bakın şu düzene!
"Dolmaz" dedin, taşar oldu
Hele bakın şu düzene!

Seni başka bir zaman, tanımış olmayı isterdim
Yüzüm güneşe dönükken mesela, kollarımla fezayı döndürürken
Öldürürken kederi ve hüznü, inatla gülümserken kavgaya
Yıkarken insanlığın onursuz barikatlarını, mertçe başkaldırırken, saygıyla inandığım Tanrı'ya...

Uyandık Aysun Hanım
Sahipsiz kapıların
Özgürlüğe açılması gibi aralandı gözlerimiz
Apaydın her yer

Kim kimin dayısı, kimin emmisi
Bellidir ne yazık belli kimisi
Yoksulluk suyunda hayat gemisi
Batanın hesabı değil bu yumruk!

Eşikte huzura geldi mi sıra
Var ile yok ile ererdi sırra
Yuvayı ısıtan daha çok çıra
Daha çok közümüz vardı eskiden.

Ayıl gel, desem de uçuk rüyandan
Kaçarsın bilirim hodri meydandan
İnternet ağından, sosyal medyadan
O yandan, bu yandan "duyup" diyorsun.