Yüzsüz

Sabahları, birbirine uzak evlerde alarmlar çalıyor
Gözlerimizi mutsuzluğa aralıyoruz
Seni daha ''haklı'' düşünebilmek için
Zihnimin perdelerini çekiyorum kornişlerden

Fakat bu lehine olan bir durum değil
Güneş, hatalarını gün yüzüne vuruyor
İyi'yi düşledikçe bocalıyoruz
Ardı ardına dinamitler patlıyor beynimde
O kadar kayıp ki yolların
Nazarımda, uyandığında yıkanacak bir yüzün bile olmuyor
Ve senin olmayan yüzünden dolayı
Biz, her gün biraz daha kirleniyoruz.