Matruşka

En az bulut kadar güzel bir kadın,
Bir gece yarısı tenha bir duraktan aldı beni,
Bilinmeze doğru götürdü
Bir başkası yol kenarında buldu leşimi,

 Bütün yaralarımı sardı, sarmaladı
Geçmişin tüm izlerini süpürdü
Çok zaman sonra birisi bütün yaşanmışlıklarımı unutturdu
Çoğu kez mutlu bile etti hatta
Diğeri artık yapmam dediklerimi yaptırdı
Dahası var, hayal bile kurdurdu
Sonra, hayli zaman sonra, soğuk bir kış akşamında
Bambaşka bir kadınla tanıştık
Uluorta öpüştük...
Kimselere benzemiyordu
O da apayrı bir güzellik
Öylesine çok sevmiştim ki onu
Her fırsatta seviştik
Derken başka bir kadınla daha tanıştık çok sonraları
O diğerlerinin hepsinden acımasızdı
O kadar ki, veda bile etmeden ayrıldı
Nasıl oldu hiçbir şey anlamadım
Tek bildiğim, hepsi aynı kadındı.