BİLMEK

Küçücük, bir yavru saka kuşuydum,
Kediler insafsız çatınca bildim.
Bulutlara çıkmak zor diye duydum,
Bir yel beni yere atınca bildim. 

Yüce bir tepede gonca gül gördüm,
Duramadım, uçup yanına vardım, 
Haddimi bilmedim, üstünde durdum, 
Ayağıma diken batınca bildim.

Pek güzel, pek zarif, narin bir daldı,
Görünce aklımı başımdan aldı,
Cüssem gövdesine çok ağır geldi,
Boynunu eğip de yatınca bildim.

Yavru bir sakaydım, Cahil'dim işte,
Acemi kuşlara dahildim işte,
Kendini tanımaz, gafildim işte,

Avcı yakalayıp satınca bildim...

Kaan ÖZASLAN
20.04.2022