Atatürk I

Kendi beceriksizliğinin, hamlığının faturasını,
Başkasına yüklemek varken,
Şuursuzluğunun yıkıcı sonuçlarını,
Cehaletin havaya saçtığı,
Bizi çepeçevre kuşatan bu cinnet kokusunu,
İkinci bir deri gibi kuşanıp,
Saldır Atatürk'e,
Sana, kendisine küfredebilme hürriyeti sunduğu için,
En galiz lâf kırıntılarıyla kus kinini,
Ağza alınmayacak hakaretler yağdır,
Atam ne bilsin,
Ruhunda kölelik olduğunu,
Bıraksaymış seni işgalcilerin eline ağababaların gibi,
Hiç olmazsa elin gâvuruna ederdin o küfürleri tepene bindikçe,
Tabii açabilirsen ağzını,
Her şeyi hesaplamış, düşünmüş,
İşte bir seni gözden kaçırmış,
Hür bir vatan vermekle yanlış yapmış,
Hem cennet senin tapulu malın zaten,
Sokmazsın kapısından,
Öyle ya,
Çok büyük günahı.



Şimdi sorsam ne kötülük yaptı Atatürk sana,
Nedir derdin,
Sayar dökersin sayısız yalanı,
Kim bilir hangi lağım kokulu ağızdan kaptığın o engin(!) tarih bilginle,
Aklına bile gelmez araştırmak gerçeği,
Rabbin Kur'an'da aklını kullanmanı emretmişti,
Aklıyla hareket etmeyenleri pislik içinde bırakacağını bildirerek,
Hattâ sorumluluk bile yüklememişti akıl baliğ olmayana,
İşte Atatürk,
Kendisine bahşedilen o aklı kullanan,
Vatanını Ehl-i Salip'e çiğnetmeyen,
Mabedinin göğsüne namahrem eli değdirmeyen,
Şehadetleri dinin temeli olan şu ezanların ebediyete kadar yurdunun üzerinde inlemesini sağlayan,
Rabbinin "Dikkat edin, aldatıcılar sizi Allah(cc) ile aldatmasın." emrine binaen,
Zamanın ne kadar putu varsa birer birer yıkıp döken,
Ruhunu şeytana satmayan adam,
O Allah(cc) kulu,
Kâfir,
İşte sen,
Sana bahşedilen o büyük nimeti,
Onun vatanımızdan kovduğu iç ve dış bütün şer güçlere,
Ezip geçtiği hainlerin yeni nesil temsilcilerine,
Görüntüsü mü'min özü müşrik putlara teslim etmiş,
Şeytanla yatağa giren,
Burnu ...tan kurtulmayan,
Kılavuzu karga,
Aklı kirada adam,
Sen kula kul,
Müslüman,
Öyle mi?



Doymak bilmeyen emperyalizm canavarının çantasına azık,
Sofrasına meze,
Ekmeğine katık olmuştun,
Tam yutmak üzereydi ki,
Kursağından çekti aldı Atatürk,
Hangi hazımsız midenin yemi olursan ol,
Ya sindirir seni çalkalaya çalkalaya,
Ya püskürtür, saçar ortalığa,
O midenin kendisi olamadıktan sonra,
Fark etmez çıksan da aya,
Hazmetmeyi de, sindirmeyi de ve zararlı olanı püskürtmeyi de bilen
İşte o mide olma fırsatını sundu sana Atatürk,
Kusmuk olmak istiyordun oysa
Kemre olmak da idare ederdi hani,
Özgürlük başa bela,
O yüzden,
Çok büyük günahı.



Aktif iyidir Atatürk,
Kur'an'ın "salih amel" tanımına girer yaptıkları,
Kişi kendi amelinden sorumludur,
Her kul gibi o da göçtü bu dünyadan zamanı gelince,
İyi ya da kötü,
Onun imtihanı tamamlandı,
Senin küfrün engel değil cennete gitmesine yani,
Kul beşerdir şaşar,
Vardır günahı elbette,
Lakin Yaradan Mevlâ sevdiği kulunu cennetine almak için vesileler yaratır,
Onun günahlarının mağfireti için vardır senin gibiler meselâ,
O yüzden devam diyorum,
Hakaretler yağdırmaya devam Atatürk'e,
Sen saldıracaksın ki Yüce Mevlâm onun cennetteki yerini "yevmen fe yevmen ali eylesin".



Sevme lazım değil,
Sevme,
Hem niye yorasın ki kalbini,
Değer mi bunca zahmete,
Bir fani için.



Sevme dedim ya,
Sevme be adam,
Âşık da olma zaten sen,
Malûm,
O da yüktür kalbe.