Yeryüzünde "Küçük Tanrıcılık" oynama, Yaradan ile kulu arasına girme hadsizliğine yeltenen aklıevvellere, özellikle de din taciri zalimlere.
Ne kumpasları bitti, ne adi oyunları,
Hep bir şer odağında eğildi boyunları,
Her gün başka çayıra yayıldı koyunları,
Devir devir dediler, devrimi evirdiler,
Türkiye'nin altını üstüne çevirdiler.
Uzun yıllar süren bolluk
Koltuk aşkı, kula kulluk
En sonunda bu yolculuk
Bitti dersin bundan sonra.
Senden sonra tufan oldu yurdumda,
Zirveye dikmiştin kurt başlı tuğu,
Dağın yerle yeksan oldu yurdumda.
Ülkücüyüm,
Türk'ün güven limanı ve son iskelesiyim,
Ahlâkta Tanrı Dağı, imanda gök burcu,
Savaşta sığınağı, barışta kalesiyim,
Türk'üm, Türk evladına namustur vatan borcu.
Yetmedi mi ey yurdum,
Bu aymazlık, bu gaflet?
Bu yolun hiç yol değil,
Bunun sonu felaket!
Türk'ün düşmanı çok bitmez saymakla,
Başa çıkılamaz popo yaymakla,
Bir an önce başlamalı aymakla,
Uyan ey Türkoğlu! Uykudan uyan.
Karbeyazdan bile akız,
Her günahtan pirüpakız,
Ağzımızda aynı sakız,
Suçlu belli "dış minnaklar."
Tartıya koymadan dün, geleceği
Hakikat zannettik sahte ölçeği
Depremi yaşatan acı gerçeği
Görmenin zamanı geldi geçiyor.
