MİHRİNAZ (VI)

604

Dün gece düşümde yine sen vardın,
Sesin duydum, koşamadım mihrinaz.
Taş duvarın arkasından bağırdın,
Çok yüksekti, aşamadım mihrinaz.


Ses kesildi sonra, delirdim sanki,
Tırmansam yanına gelirdim sanki,
Tırnağı geçirdim taşa inan ki,
Kanım aktı, eşemedim mihrinaz.

Bir geçit aradım, yola koyuldum,
Demir prangayı boynumda buldum,
Öyle bir sıktı ki; sandım boğuldum,
Ardın sıra düşemedim mihrinaz.

Gelirdim peşinden, tuttular beni,
Yar ararken yar'dan ittiler beni,
Kader kazanına attılar beni,
Kaynadım da taşamadım mihrinaz.

Boşa 'Unut" derler, böyle kâni' ye,
Unutmam imkansız tek bir sâniye,
Gönlümün içinde sen varsın diye,
Yüreğimi deşemedim mihrinaz.

Haykırdım, duymadın. Yad'lar duydular,
Ahd'imi sorgumda başa koydular,
Dertlerim ruhumla nikah kıydılar,
Ruhumdaydın, boşamadım mihrinaz.

Vuslatsız düşlere mesken; gece'dir,
Aşk'ı bölemezsin tek bir hecedir,
Soluk alıp verdim sensiz nicedir,
Yokluğunda yaşamadım mihrinaz.

Kaan ÖZASLAN
03.05.2018


×
Yayınımıza abone olun

Sayfamızda yayımlanan yazıları kaçırmamanız için yayınımıza abone olun.
Aboneliğinizi istediğiniz zaman sonlandırabilirsiniz.

OKU, ANLA, DÜŞÜN, UYGULA
TAYYİP

İlgili İletiler

 

 Galeri

 Blog Takvimi

Lütfen takvim görünümü hazırlanırken bekleyin