CENGİZ (Cengiz Gülşan'a)

​ne çok zaman öncesini yaşadık
nede bugünü
Arafta kaldı ömrümüz Cengiz

 çocuk yaşta giriştik büyük işlere
çünkü ağlıyordu bir yanımızda
evladım diyerek toprağa sarılan analar
bir yanımızda mendil satıyordu körpecik kuzu
sırf onların hatırına
sırf onların rızası için
adadık gençliğimizi davaya

kutlu bir vatan kuracaktık
aşacaktık aşılmaz sanılan dağları
adımlarımız Turan'a vardığında
Dur diyecektik dizginsiz gönlümüze
ondan sonrası, hayatın tadı

kıydılar hayallerimize Cengiz

Duracık, Esendağ, Baktemur
demlisinden çay
ve sohbetimizde vakitsiz gidenlerin yadı
zihnimizde hep aynı sual
- Bizim çektiğimiz ne ki
biz çileye sevdalandıkça
onlar sefaya erdi Cengiz

sen sokağı severdin
ben okumayı
onlar ikimizide sevmezdi

sert duruşun kaç merhamet biriktirdi
vicdanların satıldığı pazarda
"yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz" diyorduk ya
yanlış anlaşılmışız
bizm kaşlarımız zalime çatıktı
mazluma pamuktan yumuşaktık

kuşluk vakti
yetim hevesler konuyor şimdi pencereme
kana bezendikçe memleketin suratı
vatanımdan göçtü güvercinler

ama olsun Cengiz
hala umudum var
gönülde tükenmeyen eylemde tükenmez
elbet dağıtacağız gökyüzünden kara bulutları
maviyi taşıyacağız
Altaydan tut, taa Tuna'ya

Biliyorum kardeşim
bu namert düzen son bulacak
ve bizim gelecek nesilere mirasımız
vakitsiz gidenlerin öyküsü olacak

Turan…
Demlisinden çay…
Sonrası hayatın tadı Cengiz

Okan KİLİT