VAY BENİM KİRVEM

​Bükülmüştü beli yükü ağırdı
Yürüdü, tekledi vay benim Kirvem
Yardıma yanına beni çağırdı
Çömeldi, bekledi vay benim Kirvem

Sanki suçlu gibi etrafa baktı
Tuttum ellerinden güç bela kalktı
"Yaşlılık" dedi "hal mi bıraktı"
Kendini akladı vay benim Kirvem

Bir çay içek dedim başını eğdi
Çözemedim önce sebebi neydi
Yoksul bakışları gönlüme değdi
Cebini yokladı vay benim Kirvem

"Anlat ağam" dedim yolun başını
Dili boşa döndü çattı kaşını
Bir gün bırakmamış dertler peşini
Of'a of ekledi vay benim Kirvem

Çeketin cebinde tabaka vardı
Çıkarttı kâğıda Mamak'ı sardı
Çektikçe öksürdü böğrüne vurdu
Bağrını hakladı vay benim Kirvem

"Bir Ülkü ki" dedi çileye yoldu
Daldıkça maziye kendini buldu
Ağlamak istedi gözleri doldu
Yüzünü sakladı vay benim Kirvem

Okan KİLİT