Gönül! Fazla değer biçme boşuna,
Perişan olursun müflis sarraftan,
Aldığın karşılık gitmez hoşuna,
Mücevherler döksen çıkarıp raftan,
Aldırma! Ne anlar eşek hoşaftan!
Hayat dedikleri kısaymış günden,
Dostlarım demişti, inanmamıştım.
Her günün ziyası karaymış dünden,
Dostlarım demişti, inanmamıştım.
Olmazı oldurmak, boşu doldurmak
Senin marifetin değilmiş gönül.
Hak yoldan sapana, yolu buldurmak,
Senin marifetin değilmiş gönül.
Tasalanma deli gönlüm,
Diner ağlayı ağlayı,
İçindeki aşk ateşi,
Söner ağlayı ağlayı...
Su başında al yazmalı süzülen güzel,
Ufaktan bir göz beklersin, gün o gün değil!
Bekleyişin bakışından sezilen güzel,
Gönülden bir söz beklersin, gün o gün değil!
Telif Hakkı
© Kaan Özaslan @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Ay parlayıp gece çöktüğü vakit,
Kapına gelirim, "gelme" desen de.
Yalnızlar gözyaşı döktüğü vakit,
Hâlime gülerim, "gülme" desen de…
Bir gün gelir bu tatlı rüyadan uyanırsın,
Nemli duvar çökünce taşlara dayanırsın,
Göz görmezse gönül katlanır mı sanırsın,
Gönlün içinde olan göze gerek mi duyar?
Ağustos ayında zemheri gördük,
Kar altında kaldı sevdalarımız.
Kalpte ilmek ilmek sevdayı ördük,
Karşılık bulmadı edalarımız.
Aşka inancımı yitirdim şimdi,
Kalbimde sevdanın yeri yok artık.
Seni yüreğimde bitirdim şimdi,
Seninle var olan biri yok artık.
