BENİ HATIRLAMASAN DA OLUR

​beni hatırlamasan da olur

toprak kokusu mutluluk vermiyor insana
ölümü hatırlatıyor çoğu zaman
her yenilgiden sonra, yeniden doğuşa bilenirken yüreğimiz

beni hatırlamasan da olur

sokaklarda yokuz artık
eskimeye yüz tutmuş bir destanın
öyküsüdür dilimizde ki türkü
korkak zamanların, ürkek savaşçılarıyız
otel lobilerinin gölgesinde

beni hatırlamasan da olur

annelerin feryadıda duyulmuyor artık
şehrin gürültüsü bastırıyor en masum ağıtları
üstelik kutlu sevdaların sloganlarını, gündelik aşklar çaldı
"Hasan Züleyha'yı seviyormuş" Bana ne!

beni hatırlamasan da olur

yarına taşıyacak dünüm kalmadı
çocuksu heveslere kıydı kıravatlı zebaniler
"Yufka yüreklilerle, çetin yollar aşılmaz" demiş şair
neyleyim, menzile varılmıyor duyarsız adımlar ile
Yüreklerlerle beraber ayklarda taş kesildi

beni hatırlamasan da olur

"ne idim" sualinin gözyaşıdır ne olduğum,
yarına götürecek dünüm kalmadı
maziye savruluyorum yana yakıla
Pir Sultan deyişleriyle başkaldırıyorum, eğilen başıma
Köroğlu narasıyla yürüyorum
Bir çıkmaz sokaktan Çamlıbele!
amma korkakmış Hızır Paşa
Bolu Beyi'de saklanmış işte bir delik demirin ardına…

tüm hayallerim yalan!
kahretsin
doğrulamıyorum düştüğüm yerden
sırtımda Eylül ayından kalma, kapkara cop izleri

…

Belki diyorum
ibret olsun diye
gelecek nesillerin kulağına fısıldarsan şiirimi
hem beniunutmasanda olur
yarına dair kalmışsa umudun…

Okan KİLİT