CENNET

 Dün yâdıma düştün annem,sabah suları fecir vakti canlılar uyanırken camdan cennet kokusu esti bağrıma,sen geldin yâdıma annem.Aklıma o küçükken çekilmiş fotoğraf geldi,ilk kez kendi yatağımda uyuyacağım fotoğraf.Gözlerim doldu,yâdıma düştün annem.Tek başıma korktum uyuyamamıştım yine koynunda o hiç bitmeyen rüyalarda devamını gördüğüm hep usanmadan dinlediğim,seviyorum diye hiç usanmadan anlattığın o masalların düştü yâdıma annem.Gözlerim kapıda,etraf karanlık korkuyorum annem yine gelip acaba yanıma yatar mısın masallarından anlatır mısın diye soruyorum kendime.Masallardan ziyade ben kokunu özledim annem.Yine gözüm o kapıda,yine pencerem açık,yine cennet kokusu bağrıma esiyor.Bu gecede yâdımdasın annem...

Hüseyin ERDOĞAN

16.03.2019