AĞABEYİM OZAN ARİF'E

Ne çileler çekti ne acı gördü
Nakış nakış çizdi şiirle ördü
Kıvırmadan yaşayan kahraman erdi
Onun kadar dava sundunuz mu hiç

Kaç yıl ayrı kaldı can-ı vatandan 
Yılmadı kaçmadı hiçbir kavgadan 
Tavizi olmadı asla davadan
Gurbet elde kalıp yandınız mı hiç 

Köy köy bucak bucak dolaştı durdu 
O Turan ellere hayaller kurdu
Tek başına sazıyla orduydu ordu
Kimsesiz kalarak dondunuz mu hiç 

Of demedi gezdi elinde sazı 
“Susmam” dedi hiç susmadı avazı
İtler peşine düşüp oldular tazı
Siz hain yerine kondunuz mu hiç 

Başta bilirsiniz var ya pavyoncu
Emir vermiş bizim garip turşucu 
Dil uzattı çapsız üç beş çapulcu
Dava önce deyip emin oldunuz mu hiç 

Hâkim bey diyerek en üst perdeden
Haykırdı sesinin yettiği yerden 
Sen sırça köşklerde kıç büyütürken 
Onun kadar etkin oldunuz mu hiç 

“Kalk ayağa Osman Dayı” diyerek 
Uyardı yıllar önce bizleri tek tek 
Adam olun ulan giymeyin etek 
Adam olup adam kaldınız mı hiç 

Ne gerek var  size Onu tarife 
Gurban olsun puştlar Ozan Arif’e
Giderken bıraktı büyük vazife 
Ölümle yeniden doğdunuz mu hiç 

Dogan Ay