KAL DEDİM (MİHRİNAZ VIII)

Sanki bir melekti, gördüm düşümde,
"Benimle gel!" dedim, gelemem dedi.
Ellerini tutup iç çekişimde,
"Yanımda kal!" dedim, kalamam dedi.

"Ne yapsam da kalsa" diye yakındım,
Bir bahane bulsam, diye bakındım,
"Yine sen bilirsin" tavrı takındım,
"Bari bir gül!" dedim, gülemem dedi.

Gider diye telaş başladı bende,
Geri gelmezdi ki, bir kez giden de,
"Belki bir mucize olur sayende",
"Sabırlı ol!" dedim, olamam dedi.

Dünyalar başıma yıkıldı o an,
Kalbim mengeneyle sıkıldı o an,
Gözüm gözlerine takıldı o an,
"Azad et, sal!" dedim, salamam dedi.

Giderken ardından seslendim son kez,
"Seven sevdiğini bırakıp gitmez!"
Ya tut ellerimi, ya da beni ez,
"Ömrümü al!" dedim, alamam dedi…

Kaan ÖZASLAN
03.04.2019