İtap
Kavil yere düşünce dilde söz hicap eder
Eğmemiş ki kesmiş yâr meyve yüklü dalımı
Sen adını ünlersen bana var icap eder
Göze şenlik güzeli hoş gelmiş hoşa gitmiş
Düşmüş o rûyamızdan ayağı koşa gitmiş
Tende bilmiş yanmayı ateşe çoşa gitmiş
Oysa bir tek ciyesi bir ömrü bitap eder
Alsın götürsün zaman sevdam bulanık selse
Vuslatı lâzım değil dokunma çıkıp gelse
Gül biter mi o bağda bağban gülüne else
Senin aşk lügatinde yaprağı kitap eder
Derman dileme gönlüm sanma senden ulu var
Tahta davet edenin kapısında kulu var
Kalmamış fikrin özü ne mecnun ne çölü var
Aşkı vehmetmeyen dil aşığı itap eder
vakithepşimdi / Alanya
Yayınımıza abone olun
Sayfamızda yayımlanan yazıları kaçırmamanız için yayınımıza abone olun.
Aboneliğinizi istediğiniz zaman sonlandırabilirsiniz.
