Eski defterlerin eski sayfalarında buldum kendimi bu gece. Sararmış defter yaprakları arasından keşkelerim döküldü ayak uçlarıma birer ikişer. Çocukluğum, nadir de olsa gülümsemelerim canlandı gözlerimde. Pişmanlıklarımın, keşkelerimin arasında sürüklene sürüklene büyüdüm. Eski sayfalarda kaldı çocukluğum. Fakat bu büyümenin sonucu olgunluk değil YORGUNLUK... Tozpembe yaşamadım diye siya...

küçük bir şiir yaz mesela dünyalar kadar. anladım, göğün sökülmesi bundanöpünce ölürmüş mavibiraz sonra açar sabahı rüzgarsıkı tut aldığım nefesi şimdi hüzünavunmalı bu şiirde iki gözüm selamlasın sokakları bırakkimsesiz kimliğimdal fidan soğuk, üstelikdilimdeki suç benimunutma gönlümyalnızlığa ilişen son heceyi anlatsananasıl oluyordu sevdalı yaşamak göz ucumda akrep diyorumgidelimbiter...