Yanında her mevsim bahardır yazdır
Gülüşün rakiptir güle bal gözlüm.
Adın ki dilimden düşmez niyazdır
Kaderim kaderin ile bal gözlüm.
Tarihe geçecek bu büyük ayıp
Dert üzre yeni dert bitiyor Yavuz
Bu düzende kalp yok, adalet kayıp
Vicdanı kenara itiyor Yavuz
ilkyazdan bir gündü
susmuş halimi söktüm nihayet
kışlık kazaktan
iplerin dili olsa da konuşsa şimdi
gök çizdim kırık kiremitten
kırmızıydı yer
yüzümün sateninde gezdi uçaklar
bulutları yamadım tek tek
çocukluk işte
Birkaç ay önce bir gün, sınıf kitaplığımızı düzenlerken bir öğrencim; "Öğretmenim sizin anneniz babanız var mı?" diye sormuştu. "Yok" diyemedim nedense... Belki küçücük çocuğun benim için üzülmesini istemedim, belki arkasından gelecek sorulara gücüm yetmedi, belki de içgüdüsel: "Tabi ki var." dedim. Sonra kendi kendime neden öyle söylediğimi düşündüm ve aslında doğru bir ceva...
Rüzgarın doğurduğu adamım elimde yapraklar,
Baykuş kuruntularını gördü gözüm,yürüdüm önümde orman
Farketmez burada bebek yahut yaşlı olman
Farketmez burada bebek yahut yaşlı olman
Aklım erdiğinde kaçtım orada elimde kırmızı renkli kama
sana masallar okuyacak çocuklar öldüler
ateşten gömleğin giymiş
kaçıncı düğün bu gördüğüm
kaç esir kuş ağaçları ardında sürüdü
nefes almak için kaçarken
bilmiyorum
Ne melem şeymişsin vallahi senden
İllallah ettim be sıktın siyaset
Delişmen çağımı çalmışsın benden
Tüm hayallerimi yıktın siyaset
- Bu toprağın büyüklerinden, Destan Şairimiz'e rahmetlerle...
Selâm yollamıştık ulu dağlara
Nâmımız kök saldı eski çağlara
Şunu diyeceğiz kalan sağlara
Dilde türkü, elde sazım olacak
Türkiye bizimdir.. bizim olacak...
Ülküyü söyleyen ülküyü yazan,
"Bir Devrin Destanı" ne yazık bitti.
Başbuğ' un "evlâdım" dediği ozan
Ârif' çe yaşadı Ârif' çe gitti.
