Olmazı oldurmak, boşu doldurmak
Senin marifetin değilmiş gönül.
Hak yoldan sapana, yolu buldurmak,
Senin marifetin değilmiş gönül.

Şiirim beğenmemiş, sanat profesörü(!),
Yazdığı tek mısra yok, yörü esersiz yörü,
Sanatkâr olmaz senden, ancak kamyon şoförü,
Onda bile gaz diye debriyaja basarsın,
Şiirimi kamyonun arkasına asarsın.

İki heceden oluşan şiir olur mu?
Ben yazmayı denedim, siz de okumayı deneyin.
Bakalım olmuş mu?

Her gece ayrı bir olay,
Geceleri dar eyledim.
İsyan etmem kolay kolay,
Yutkunmayı ar eyledim.

Hemen geçip gitme, eğlen biraz, dur!
Bak bu işittiğin benim selâ'mdır.
Benden alacağın son haber budur,
Bu sana verdiğim en son selam'dır.

Git! Ömrünü etme hebâ,
Benim gibi bir adama.
Neden bunca emek, çaba?
Benim gibi bir adama.

Dün gece düşümde yine sen vardın,
Sesin duydum, koşamadım mihrinaz.
Taş duvarın arkasından bağırdın,
Çok yüksekti, aşamadım mihrinaz.

Ne kara vicdanın var imiş senin,
Sanma sakın vicdanının sesiyim.
Meftunu değilim artık busenin,
Zerrece insafın var ise senin,
Bendeniz Monako prensesi'yim.

Bahar gelir, filiz verir ağaçlar,
Yeşillenir kır tepeler, yamaçlar,
Göçmen kuş yuvaya dönmek amaçlar,
Dönüp yuvasını bulmaz Mihrinaz.