​Hu desin dervişler mürşit ağlasın
Nefes verir öze Pirim Sultanım
Aşığın deyişi yürek dağlasın
Mızrap vurur saza Pirim Sultanım

​Yalan mı söyleyin valla baydılar
Demokrasi bize uğramaz gardaş
Yüzlerce imzayı hiçe saydılar
Demokrasi bize uğramaz gardaş

​beni hatırlamasan da olur

toprak kokusu mutluluk vermiyor insana
ölümü hatırlatıyor çoğu zaman
her yenilgiden sonra, yeniden doğuşa bilenirken yüreğimiz

​Gülümsüyordun
olabildiğine içten ve samimi
sanki bir köşede 
kutlu vatan düşlerine dalan
Anadolu köylüsü gibi

​Güneşin aşkıyla yandı kardelen
Evliyalar tuttu ak ellerini
Allah'ım kapına şehittir gelen
Ol Muhammed gibi sev güllerini

​ben bu şiiri sana yazdım
gecenin sessizliğine başkaldıran bir çakmak gürültüsüyle
parçaladım ciğerlerimi
duman duman birikti gözlerimde dünlerim
ve nurdan halkalara bezendi
genç yaşımda kıydığım çocuksu heveslerim…

​Söyle fırsat mı verdin Ey Yüce Türk Milleti
Bu namussuz düzeni bitirecekti onlar
İmkansızı başarıp Fatih Sultan misali
Gemileri karadan götürecekti onlar

​Cemaat toparlanır sâla okur hocası
Anası feryat eder sessiz ağlar bacısı
Hangi acıya benzer bir gardaşın acısı
Abisi "Gitme can" der, hayatımdan cayayım
İnsan olan acına ortak olur Yarbayım