​Ben ölürüm, sen ölürsün, o ölür
Ülkücülük ölmez merak etme sen
Güzel olan her şey yarına kalır
Ülkücülük ölmez merak etme sen

​sokaklar boş değildi eskiden
ben vardım birde dostlarım
dilimizde eskiden kalma türküler
yeni çağa yürüyorduk
kodaman adamların ayak izlerini ezerek

​Meşrebi belirsiz kavga değil bu
Yedileri aşar üçe gideriz
Kırkların deminde aşka meyil bu
Varlıktan cayarak hiçe gideriz

​Küllerimden doğdum yeniden yandım
Semah dönsün gönlüm kulun aşkına
Sivas ellerinde Hakk'a uyandım
Semah dönsün gönlüm kulun aşkına

bilsen kac çocuğun gözyaşını sildim 
mâhur tebessümün ile
bir çoğu sen gibi baktı nemli gözlerime
onlar gülümsedi ben ağladım
bin yıllık hasret ile okşadım saçlarını
ellerimin tedirginliği özlemine denkti
Ürkektim hayallerin kadar
seni unutmam... unutma

biliyordum, bir gün kapımızı çalacağını
tüm güzelliklerin çekileceğini ömrümüzden
bir daha köy yolları eskisi kadar masum olmayacak
ve eskisi kadar burkmayacak yüreğimiz
yavrusunu gurbete uğurlayan annenin içli sesi

​ve geleceğim sana
yurdumun tütün kokan efkarını ceplerime doldurarak
kaçaktan dönmüş yarini selamlayan Şırnaklı gelinin kırgınlığıyla sarılacaksın bana
mayınlar patlayacak yüreğimizde
Diyarbakır da dağ köylerine don vurmuş diyeceğim usulca
buz tutmuş gözlerime ıhlamur demleyeceksin
buharında üşüyeceğiz