Ne kadar acı değil mi? Saya saya bitiremeyip de "ve diğerleri" diyerek toparlamak. Van depreminin simgesi bir Yunus vardı, hatırladınız mı? Hani babasından habersiz bir yere gitmişti de göçük altından çıkarıldığında "Saat kaç, n'olur babama söylemeyin; babam çok kızar." demiş, kısa bir süre sonra hayatını kaybetmişti. İşte o Yunus'un çerçeveli fotoğrafını dönemin başbakanına armağan etmi...

En son Ankara'da yaşadığım yıllarda böyle olmuştum. Stresli bir dönemdi, göğsümde sürekli bir sıkışma... İki gündür aynı şeyi yaşıyorum. Böyle bir acı yok. Çünkü hangi felaket bölgesinden kime bağlansalar aynı şeyi söylüyor: Hatay artık yok!Maraş artık yok!Adıyaman artık yok!Antep artık yok!Adana artık yok! Belki yaşadıkları acıyla bu sözleri söyleyenler şunun farkında değil. Onlar yoksa...