By Kaan Özaslan on Salı, 30 Haziran 2020
Category: Şiir

GELMEYENLER

Zindana kapattım kendi kendimi,
Eğlemek gelmiyor içimden gayrı.
Kurtulup yıkarak harap bendimi,
Sağlamak gelmiyor içimden gayrı.


Yüzüm pek gülmezdi senden evvel de,
Şimdi hepten asık, değil ki elde,
Selâlar okunsa yedi düvelde,
Ağlamak gelmiyor içimden gayrı.

Unutturup gittin bana gülmeyi,
Sevmeyi öğrettin artık ölmeyi,
Boynuma taktığın kuru ilmeği,
Yağlamak gelmiyor içimden gayrı.

Karıştırır oldum akı karayı,
Hesaptan düşürdüm artık darayı,
Gönlümü acıtan türlü yarayı,
Dağlamak gelmiyor içimden gayrı.

Tüm melekler yere inip saf tutsa,
Etrafımda dolanıp tavaf tutsa,
Rabbim bile sorgudan muaf tutsa,
Çağlamak gelmiyor içimden gayrı.

Kaan ÖZASLAN
30.06.2020

Related Posts

Leave Comments