Takvimin son yaprağı süzülürken boşlukta
Zaman bir değirmenmiş öğütüldük amenna
Tüm renkler siyah beyaz; akıp giden olukta
Göz boyayan renklerle avutulduk; amenna

tozlu yolların kızıl
mazlum kanına yas mı tutuyor toprağın
semada asılı kalmış çığlığın
tecavüze uğrayan kadınlarının
feryadı kadar masum sesi
unutmadım seni Hocalı
daha vermedim ki son nefesi​

​ağlamasını bilir bizim çocuklar
annemizin üzerimize örttüğü yorgan gibi
sıcacıktır gözyaşları
vakit hasrete durur
gecedir, ayazdır, soğuktur
saklar karanlık hıçkırıklarını
sesleri boğuk boğuktur

​Sen tutmalıydın
yüreğimi yakan bakışlarınla
buz tutmuş ellerimi…

şiirler anlamını yitirir
zamanın keşmekeşliğinde
"Suna boylum" ağıdı anlatır bizi
demli çay eşliğinde

​"Arkamda dur yavrum" demiştin bir gün
Ben verdiğim sözün arkasındayım
Geçmişe bakarak ölsem de her gün
Senden kalan izin arkasındayım

Oğuz töresince, irticalen