By Ahmet Turan Tiryaki on Pazartesi, 25 Nisan 2016
Category: Şiir

İSTİFA MEKTUBU

İstifa Mektubu

Pür karanlığa büründüğünde etraf
Kör ayazda her gün, ben uyurken
Çöp toplayan bir adam varmış meğer

(Paragraf)


Adaletinden kendi namıma şikayet ettiysem
Affet beni Tanrım, affet beni Tanrım
O dilsiz garip bir sigara isteyince
Çok utandım kendimden, çok utandım.

(Ünlem)

Biliyorum benim nefsim fütursuz
Üstüme palto, ayağıma çizme giyerim
Ne onu nasipsiz bırak ne beni şükürsüz
İktisattan istifamdır, arz ederim.

(İmza)

15/02/2005
Ankara

(Kurban Bayramı için çıktığım seyahatte, Sivas-Yozgat arasında sabah 4'te verilen molada karşıma çıkan çöpçünün kıymetli hatırasına)

Related Posts

Leave Comments