By Hasan Hüseyin Yılmaz on Cumartesi, 15 Haziran 2019
Category: Şiir

CANIN SAĞ OLSUN

Sen beni sevmeyi ar gördün demek
Çekilir giderim canın sağ olsun
Gönlüne elleri yar gördün demek
Yıkılır giderim canın sağ olsun

Gelmesin tek ışık perdeleri çek 
Kimseleri sevmem tâ ölene dek 
Buz gibi dört duvar arasına tek 
Tıkılır giderim canın sağ olsun. 

Madem ki değerim biçilmiş hiçe 
Girsin dertlerimin tümü iç içe 
Çektiğim acıyla ikiye üçe 
Bükülür giderim canın sağ olsun 

Hani koparılır yavru sütünden 
Hani bölünür ya parça bütünden 
Nasıl ayrılırsa tırnak etinden 
Sökülür giderim canın sağ olsun 

Hicrana düşerim bülbül zârında 
Ne yaparım bilmem sensiz yarında 
Bu aşkın sönmeyi bilmez nârında 
Yakılır giderim canın sağ olsun 

Nereye götürür hangi noktaya 
Sensizlik ne yapar, çıkar ortaya 
Kaderin attığı zalim oltaya 
Takılır giderim canın sağ olsun 

Savrulur giderim bugünde dünde 
Rüzgârın önünde meçhul bir yönde 
Kuru yaprak gibi yerlere ben de 
Dökülür giderim canın sağ olsun 

Yeşili soldurur güz vurur bağa 
O vakit beni de bırakmaz sağa 
An gelir ansızın kara toprağa 
Sokulur giderim canın sağ olsun. 


Hasan Hüseyin Yılmaz
Leave Comments