ve ben sana şiirler yazıyorum
ülkücü şiirler
öz yurdumda gezinirken sahipsiz
sarhoşum.
ben bu şiiri sana yazdım
gecenin sessizliğine başkaldıran bir çakmak gürültüsüyle
parçaladım ciğerlerimi
duman duman birikti gözlerimde dünlerim
ve nurdan halkalara bezendi
genç yaşımda kıydığım çocuksu heveslerim…
beni hatırlamasan da olur
toprak kokusu mutluluk vermiyor insana
ölümü hatırlatıyor çoğu zaman
her yenilgiden sonra, yeniden doğuşa bilenirken yüreğimiz
Bir anlık düş gibi gelip geçtiler
öyküleri kaldı dilimizde
rest çekip haram ellerin sunduğu huzura
ömürlerine helalinden kefen biçtiler
gül yüzleri Anadolu toprağında
istiklale gebeydi
Var olsan tekrardan dağı aş desem
Gözümde dinmiyor gayrı yaş desem
Gençlerin vuruldu yetiş koş desem
Bilirim düşünmez koşardın Atam
Ah diyorum şimdi çıkıp ta gelsen
Kurduğun meclise darıldım Atam
Muhakkak gelirdin halimi bilsen
Bak otuz beşimde yoruldum Atam
Bükülmüştü beli yükü ağırdı
Yürüdü, tekledi vay benim Kirvem
Yardıma yanına beni çağırdı
Çömeldi, bekledi vay benim Kirvem
Dinle Türk Milleti büyüksen eğer
Aklından çıkartma bu rezaleti
Şehide verilmeli en büyük değer
Aklından çıkartma bu rezaleti
adımların hangi varoluşa gebe,
buna kader denilip geçilir mi Cengiz ağabey.
