Salı günlerini hiç sevmiyorum.
Ön sırada koca koca adamlar biri kürsüden haykırıyor. Her türlü teknolojik üçkağıt hazır. Birilerinin yazdığı hitabet hazır. Ver mehteri...
Birinin silahı milliyetçilik. Bir diğerinin silahı din. Bir başkası boş durmuyor Atatürk silahını çekiyor. Biri iyi biz diyor.
Bunların elinden milliyetçilik din iyilik ve Atatürk'ü alın geriye ne kalır bir düşünün.
Çok zor değil deneyin bakın tarafsız gözle.
Buyurun samimi bir test yapın.
Oy verdiğiniz desteklediğiniz siyasi oluşumun neyi nasıl değiştirebileceğini test edin. Ülkenin geleceğine dair ne planı projesi var inceleyin. Salı günlerini çıkarın kafanızdan. Çıkarın medyanın promosyon olarak sunduğu haberleri dünyanızdan.
Boş verin bir anlık partizanlık yapmaktan.
Kendini haklı gösterebilmek adına geçmişi sürekli önünüze getiren anlayışa biraz dur deyin. Milliyetçilik sizin tekelinizde değil deyin çıkın meydana.
Atatürk Türk milletinin ortak değeridir diye haykırın.
Din kutsaldır siyasetin dehlizine sokmayın deyin.
Sadece iyi demekle iyi olunmaz deyin.
Korkmayın bir kereden bir şey olmaz deyin bakalım.
Sonra düşünün kime oy vereceksiniz…
Üretmeyen bir ekonomi mi arzunuz. Çalışmadan yan gelip yatarak aç kalmayayım yeter diye mi düşünüyorsunuz karar sizin.
Geleceğimizi ipotek altına vermeyin. Ruhunuza sahip çıkın egonuza değil.
Bir küçük fıkra ile konuyu kapatalım...
Toplu sözleşme pazarlığından yeni çıkan sendika başkanı,salonda toplanmış işçilere ateşli bir söylev çekmektedir:
-"Yoldaşlar! Yönetimle yeni bir sözleşme yaptık. Bundan böyle haftanın dört günü daha çalışmayacağız!" Kalabalık,
-"Yaşasın!" diye bağırır.
-"Çalışma saatimiz beste değil, dörtte bitecektiiirrr!"
-"Yaşaaaaaa!!"
-"Çalışmaya dokuzda değil, on birde başlayacağııızzz!"
-"Helaaallll!!"
-"Maaşlarımız yüzde 150 artacaktııırrr!"
-"Vaaaaaauuuuuvvvv!!"
-"Yalnızca Çarşambaları çalışacağıııız!"
Bu sözün ardından derin bir sessizlik olur. Derken arkalardan bir ses duyulur:
-"Her çarşamba mı?!"
Muhabetle efendim..
Doğan AY