daha ne diyeyim oy nazlım
Fırat yamacında dere boyu ölüler
gönül gözünü yum da öyle bak zulme
gözyaşın bu çıkmaz sokakta vurulur
düşersin dayanamam
bu sokak köşesiz
dönüp kaçamam göğsünün orta yerine
bir bilsen saçlarım nasıl da uykuya hasret
ellerini sayıklıyor karabasan geceler
kim bilir şimdi hangi ninniyi okurdun, ağarmış yanıma
yolun sonunda mevzilenmiş
suretini üç kuruşa satan adamlar
herkes bir başkasının yüzü
dost düşmanı seçemem
bu yokuş düzlüğe çıkar mı oy nazlım
isminden geç diyorlar
bizden geçemem
devrilsin başıma musalla taşları
yum diyorum gözlerini oy nazlım
sebebimi bilme
ayağının altına yüzüm süreyim
yeni ağıtlarla yanıma gelme
bu sokağın adı öfke
dehlizinde sevgi boğuldu
oysa ben hiç istemedim
çağıma militan şiirler yazmayı
Toros eteklerinin saflığında
bir ömür sunacaktım yurduma
nereye gitsem ardıma takılacaktı
çocukların kahkahaları
ben bu sokaktan sağ salim çıkamam
paramparça bir ülkünün kırıkları kanatıyor ellerimi
daha iflah olmaz şiirlerim
anlatma bilmesin yazgımı çocuklar
vakti geldiğinde yırt at öykümü
koynunda en yaramaz masalları sakla
umutla oy nazlım, aşkla
vakit dar
yasal eşkiyalar kuşattı etrafımı
can havliyle atılan son yumruğun şiiri bu
inancım inadıma
kaderim, çektiğim hasrete denk
yolumu gözleme oy nazlım, gelmeyeceğim
ama yemin olsun düşlediğimiz o ülkeye
öldürmeden ölmeyeceğim
Okan Kilit